Poem Punjabi ਸਤਿਨਾਮ ਕਰਤਾਰ

[Dalvinder Singh Grewal]

ਖੁੱਲੇ ਅੰਬਰ ਕੀਤੀ ਸੈਰ।
ਮੱਲੋ ਮੱਲੀ ਉਠਦੇ ਪੈਰ।
ਰੱਬਾ ਏਵੇਂ ਚਲਦਾ ਰੱਖੀਂ
ਚੰਗੀ ਸਿਹਤ ਦੀ ਮੰਗਾਂ ਖੈਰ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਫੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਸੰਜੋਇਆ ਰੁੱਖ
ਡਾ ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਫੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਸੰਜੋਇਆ ਰੁੱਖ । ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੇ ਹੋਇਆ ਰੁਖ।

ਖੁਸ਼ ਹੋ ਵੰਡੇ ਖੁਸ਼ਬੂ ਸਾਰੇ। ਤਾਂਹੀ ਇਸ ਨੂੰ ਹਰ ਕੋਈ ਪਿਆਰੇ।

ਧੁਰ ਤੋਂ ਹੀ ਵਰੋਸਾਇਆ ਹੋਇਆ। ਰੱਬ ਨੇ ਸਮਝ ਬਣਾਇਆ ਹੋਇਆ।

ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਪਰੋਇਆ ਰੁੱਖ। ਫੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਸੰਜੋਇਆ ਰੁੱਖ।

ਹਰ ਪਾਸੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦਾ ਮੇਲਾ। ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਲਾ ਵੱਖ ਅਕੇਲਾ।

ਇਹ ਰੁੱਖ ਹੈ ਸ਼ਾਹਾਂ ਦਾ ਸ਼ਾਹ। ਖੁਸ਼ਬੂ ਵੰਡਦਾ ਬੇਪਰਵਾਹ।

ਵੰਡਦਾ ਦਾਨੀ ਹੋਇਆ ਰੁਖ। ਫੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਸੰਜੋਇਆ ਰੁੱਖ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਨਾਮ ਜਪਣ ਦੀ ਪਾ ਮਨ ਮਤ ਦਾਤਾ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਸਦਾ ਸਤ ਦਾਤਾ ਮੇਰੇ, ਪ੍ਰਾਣ ਪਤ ਦਾਤਾ ।
ਨਾਮ ਜਪਣ ਦੀ ਪਾ, ਮਨ ਮਤ ਦਾਤਾ ।
ਉਠਦੇ ਬਹਿੰਦੇ ਖਾਂਦੇ ਪੀਂਦੇ,
ਨਾਮ ਸਹਾਰੇ ਰਹੀਏ ਜੀਂਦੇ,
ਨਾਮ ਚ ਤਨ, ਮਨ, ਮਿਝ, ਰਤ, ਦਾਤਾ ।
ਸਦਾ ਸਤ ਦਾਤਾ, ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਾਣ ਪਤ ਦਾਤਾ ।
ਕਰਕੇ ਦੇਖੀ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ,
ਚੈਨ ਦੀ ਥਾਂ ਤੇ ਮਿਲੀ ਖੁਆਰੀ,
ਨਾਮ ਖੁਮਾਰੀ ਕੀਕੂੰ ਮਿਲਦੀ,
ਪੰਜ ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਲਤ ਦਾਤਾ ।
ਸਦਾ ਸਤ ਦਾਤਾ, ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਾਣ ਪਤ ਦਾਤਾ ।
ਪੰਜ ਵਿਕਾਰੋਂ, ਮੋਹ ਮਾਇਆ ਪਾਰੋਂ,
ਆਣ ਬਚਾ ਇਸ ਜੀਵਨ ਹਾਰੋਂ।
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ, ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ,
ਤੇਰੇ ਨਾ ਤੇ ਇਹ ਖਤ ਦਾਤਾ ।
ਸਦਾ ਸਤ ਦਾਤਾ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਾਣਪਤ ਦਾਤਾ ।
ਨਾਮ ਜਪਣ ਦੀ ਪਾ ਮਨ ਮਤ ਦਾਤਾ।

 

[swarn bains]

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ, ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ,
ਤੇਰੇ ਨਾ ਤੇ ਇਹ ਖਤ ਦਾਤਾ ।
ਸਦਾ ਸਤ ਦਾਤਾ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਾਣਪਤ ਦਾਤਾ ।
ਨਾਮ ਜਪਣ ਦੀ ਪਾ ਮਨ ਮਤ ਦਾਤਾ।
well done brother

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਆਸਰਾ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦਾ

ਡਾਕਟਰ ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਆਸਰਾ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦਾ ਪਰਮਾਤਮਾ, ਓਟ ਤੇਰੀ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਜੀ ਰਿਹਾਂ।

ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਸੰਗ ਹੋਰ ਕਿਹੜਾ ਉਮਰ ਭਰ, ਬਦਲਦੇ ਸਾਥੀ ਨਵੇਲੇ ਹੀ ਰਿਹਾਂ ॥

ਮਾਂ ਪਿਓ ਦਾ ਸਾਥ ਮੁਢਲਾ ਆਸਰਾ, ਫਿਰ ਭਰਾ ਭੈਣਾਂ ਦਾ ਹੋਇਆ ਆਸਰਾ

ਦੋਸਤਾਂ ਸੰਗ ਦੋਸਤੀ ਵੀ ਪੈ ਗਈ, ਫਿਰ ਮਿਲੀ ਵਹੁਟੀ ਸੰਗ ਚੰਗਾ ਗੁਜ਼ਰਿਆ।

ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਆਸਰਾ ਸੀ ਸਾਲ ਕੁਝ, ਪੁੱਛਦਾ ਨਾ ਹੁਣ ਕੋਈ ਸੁਪਨੇ ਸੀ ਰਿਹਾਂ।

ਆਸਰਾ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦਾ ਪਰਮਾਤਮਾ, ਓਟ ਤੇਰੀ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਜੀ ਰਿਹਾਂ।

ਸਮਝ ਹੁਣ ਆਈ ਕਿ ਹਰਦਮ ਸਾਥ ਤੂੰ, ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਜੁੜਨ ਬਿਨ ਚਾਰਾ ਨਹੀਂ।

ਸ਼ੁਕਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਕੁਝ ਸੰਵਰਦਾ, ਤਦ ਕਰਾਂ ਅਰਦਾਸ ਜਦ ਪਿਆਰਾ ਨਹੀਂ ।

ਨਾਮ ਦੀ ਜਦ ਦੀ ਖੁਮਾਰੀ ਚੜ੍ਹ ਗਈ, ਨਿਸ਼ਚਿੰਤ ਹੋ ਮੈ ਨਾਮ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪੀ ਰਿਹਾਂ।

ਆਸਰਾ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦਾ ਪਰਮਾਤਮਾ, ਓਟ ਤੇਰੀ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਜੀ ਰਿਹਾਂ।

ਜੋ ਜਨਮ ਤੋਂ ਜੁੜ ਗਏ ਨੇ ਨਾਮ ਸੰਗ, ਹੋਰ ਚੰਗੇ ਲੇਖ ਕਿਸ ਦੇ ਹੋਣਗੇ ।

ਨਾਮ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ ਨੇ ਰਹਿੰਦੇ ਭਟਕਦੇ, ਜੀਣ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਮਰਨ ਤੱਕ ਰੋਣਗੇ।

ਨਾਮ ਸੰਗ ਜੁੜ ਕੇ ਲਖੀਣਾ ਹੋ ਗਿਆਂ, ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹੀ ਸੁਰਗੀਂ ਥੀ ਰਿਹਾਂ।

ਅਸਰਾ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦਾ ਪਰਮਾਤਮਾ, ਓਟ ਤੇਰੀ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਜੀ ਰਹੇ ਹਾਂ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਹਰ ਥਾਂ ਤੇ ਜੋ ਹਾਜ਼ਰ ਦਿਸਦਾ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਰੱਬ ਦਾ ਹੋਣਾ ਜਾਂ ਨਾਂ ਹੋਣਾ, ਇਹ ਤਾਂ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਨਹੀਂ ।
ਜੋ ਹਰ ਥਾਂ ਤੇ ਹਾਜ਼ਰ ਦਿਸਦਾ, ਕੌਣ ਕਹੂ, ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ।
ਜੰਗਲ ਬੇਲੇ ਪਰਬਤ ਥਲ ਵਿੱਚ, ਮੈਂ ਨਾ ਉਸਨੂੰ ਲੱਭਦਾ ਹਾਂ,
ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹਰ ਥਾਂ ਹਾਜ਼ਰ, ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਭਾਲ ਨਹੀਂ ।
ਜੋ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਮੰਨਾ ਕਿਉਂ ਨਾਂ, ਉਸਦੀ ਹੋਂਦ ਚੁਫੇਰੇ ਹੈ,
ਇੱਕੋ ਸੱਚਾ ਉਹ ਹੀ ਆਖਰ, ਬਾਕੀ ਕਿਸਦਾ ਕਾਲ ਨਹੀਂ ?
ਸੱਚ ਨੂੰ ਮੰਨਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰੀ ਬੰਦਾ, ਟੱਕਰਾਂ ਥਾਂ ਥਾਂ ਮਾਰ ਰਿਹਾ,
ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਵੇਖ ਲਵੇ ਤਾਂ ਝੱਲ ਹੋਣੀ ਫਿਰ ਝਾਲ ਨਹੀਂ ।
ਬਦਲਣਹਾਰੇ ਜੱਗ ਵਿਚ ਹਰ ਕੋਈ ਜੱਗ ਤੋਂ ਚਲਣਹਾਰਾ ਹੈ।
ਇਕ ਐਟਮ ਵੀ ਨਹੀਂ ਅਜਿਹਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲਾਗੂ ਚਾਲ ਨਹੀਂ।
ਸੱਚੇ ਦਾ ਸੱਚ ਮੰਨ ਕੇ ਉਸਦੇ ਨਾਮ ‘ਚ ਜੁੜਿਆ ਰਹਿ ਸਜਣਾ,
ਉਸਤੋਂ ਟੁੱਟਿਆਂ ਕਟੀ ਪਤੰਗ ਜਿਉਂ, ਬਚਣਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲ ਨਹੀਂ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਮਿਹਰਾਂ ਦਾ ਮੀਂਹ ਵਰਸਾ ਮੇਰੇ ਦਾਤਿਆ
ਡਾ: ਦਲਵਿਂਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਤਿੰਨ ਵਜੇ ਦਿੰਨਾ ਏਂ ਜਗਾ ਮੇਰੇ ਦਾਤਿਆਾ।
ਚਰਨਾਂ ‘ਚ ਲੈਨਾਂ ਏਂ ਬਿਠਾ ਮੇਰੇ ਦਾਤਿਆ।
ਚੁਪ ਚਾਂ ਤੇ ਸ਼ਾਂਤ ਚਿਤ ਨਾਮ ਤੇਰਾ ਜਪਦਾ ,
ਹੋਰ ਕੁਝ ਜਾਵੇ ਨਾ ਕਿਹਾ, ਮੇਰੇ ਦਾਤਿਆ।
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਜੁੜਦਾ ਧਿਆਨ, ਤੇਰੀ ਕਿਰਪਾ,
ਸੁੱਧ ਬੁੱਧ ਰਹੀ ਨਾ ਪਤਾ ਮੇਰੇ ਦਾਤਿਆ।
ਹੋਇਆ ਮਖਮੂਰ ਮਨ ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੈ,
ਚਿੱਤ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਿਆ, ਮੇਰੇ ਦਾਤਿਆ ।
ਸੁਰਤ ਟਿਕਾਣੇ ਅੱਜ ਟਿਕੀ ਹੋਈ ਦਾiਤਆ,
ਜੱਗ ਦੀ ਨ ਕੋਈ ਪਰਵਾਹ, ਮੇਰੇ ਦਾਤਿਆ।
ਜਗ ਨੂੰ ਭੁਲਾਉਣ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਤਾਂ,
ਤੇਰੇ ਅਦਭੁਤ ਇਹ ਕਲਾ ਹੈ ਮੇਰੀ ਦਾਤਿਆ ।
ਸਾਰਾ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਸਮਾਇਆ ਜਾਪੇ,
ਤੱਕੀ ਜਾਵਾਂ ਰਚਨਾ ਅਥਾਹ, ਮੇਰੇ ਦਾਤਿਆ।
ਇਨਾਂ ਕੁਝ ਹੋਵੇ ਨਾ ਬਿਆਨ ਹਾਂ ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਚੁੱਪ,
ਆਖੀ ਜਾਵਾਂ ਇੱਕੋ ਵਾਹ ਵਾਹ, ਮੇਰੇ ਦਾਤਿਆ ।
ਮਹਿਮਾ ਕੀ ਬਖਾਣਾ, ਤੂੰ ਤਾਂ, ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਖਜ਼ਾਨਾ ਏਂ,
ਗੁਣ ਮੇਰੇ ਚੇਤੇ ਵੀ ਦੇ ਪਾ ਮੇਰੇ ਦਾਤਿਆ ।
ਸਦਾ ਇਉਂ ਚਰਨਾਂ ਚ ਜੋੜੀ ਰੱਖੀਂ ਹਰ ਵੇਲੇ,
ਮਿਹਰਾਂ ਦਾ ਇਉਂ ਮੀਂਹ ਵਰਸਾ ਮੇਰੇ ਦਾਤਿਆ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਅਪਣਾ ਨਾਮੁ ਜਪਾਈ ਚੱਲ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਅਪਣਾ ਨਾਮੁ ਜਪਾਈ ਚੱਲ ।
ਹੋਰ ਨ ਕੋਈ ਹੋਵੇ ਗੱਲ।
ਆਪਣੇ ਚਰਨੀ ਲਾਈ ਰੱਖ,
ਸੋਚਾਂ ਨੂੰ ਪਾ ਏਵੇਂ ਠੱਲ੍ਹ।
ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਲੈਣਾ ਕੀ,
ਹੋਣਾਂ ਤੈਥੋਂ ਸਭ ਜਦ ਹੱਲ।
ਤੇਰੀਆਂ ਰਿਸ਼ਮਾਂ ਚਿੱਤ ਰੁਸ਼ਨਾਵਣ,
ਚਾਹੀਦੇ ਬਸ ਏਹੋ ਪਲ ।
ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਜੋੜੀ ਰੱਖ
ਮਨ ਨਾ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਘੱਲ।
ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਜਪਾਈ ਚੱਲ
ਹੋਰ ਨ ਕੋਈ ਸੁਝੇ ਗੱਲ ।
ਅਪਣੇ ਚਰਨੀ ਲਾਈ ਰੱਖ ,
ਸੋਚਾਂ ਨੂੰ ਪਾ ਇਵੇਂ ਠੱਲ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਤੇਰਾ ਨਾਮ

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ


ਮੇਰੀ ਹਰ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਇਲਾਜ ਤੇਰਾ ਨਾਮ।

ਆਪੇ ਹੀ ਸੰਵਾਰੇ ਸਾਰੇ ਕਾਜ ਤੇਰਾ ਨਾਮ।

ਤੇਰੇ ਦਰ ਆ ਕੇ ਕੀਤੀ ਫਿਰ ਅਰਦਾਸ ।

ਰਖਦਾ ਹੀ ਆਇਆ ਮੇਰੀ ਲਾਜ ਤੇਰਾ ਨਾਮ

ਮੇਰੀ ਹਰ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਇਲਾਜ ਤੇਰਾ ਨਾਮ।

ਉਮਰ ਵਡੇਰੀ ਘਟੀ ਜਾਂਦਾ ਸਾਹ ਵੀ ਚੱਲੇ ਹਾਰ

ਖੁਦ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣਾ ਵੀ ਵੱਸ ਤੋਂ ਹੈ ਬਾਹਰ

ਢਕਦਾ ਏ ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਪਾਜ ਤੇਰਾ ਨਾਮ।

ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਏਨੇ ਨਾ ਬਿਆਨ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ,

ਪਰ ਸਾਰੇ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਨਸਾਮ ਚ ਸਮਾਂਦੇ,

ਆਪੇ ਚ ਸਮੋਈ ਬੈਠਾ ਰਾਜ਼ ਤੇਰਾ ਨਾਮ।

ਮਾਣ ਤਾਣ ਮੁਕਿਆ ਨਾਂ ਤਨ ਵਿੱਚ ਜ਼ੋਰ,

ਤੇਰਾ ਹੀ ਹੈ ਆਸਰਾ ਸਹਾਰਾ ਨਾਂ ਏ ਹੋਰ।

ਮੈਨੂੰ ਇਕੋ ਲਗਦਾ ਏ ਤਾਜ ਤੇਰਾ ਨਾਮ

ਮੇਰੀ ਹਰ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਇਲਾਜ ਤੇਰਾ ਨਾਮ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਸੱਭ ਮੌਲਾ ਮੌਲਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਜਦ ਤੱਕ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਸੋਚਾਂ ਨਾ, ਮਨ ਝੌਲਾ ਝੌਲਾ ਲਗਦਾ ਹੈ।
ਇਕ ਦੋ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਿਖ ਲਾਂ ਜਦ, ਦਿਲ ਹੌਲਾ ਹੌਲਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਮੇਰੀ ਕਲਮ ਚ ਆ ਜਦ ਬਹਿ ਜਾਂਦਾ, ਇਸ ਕਲਮ ਚੋਂ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਹਿ ਜਾਂਦਾ
ਹਰ ਪਾਸੇ ਫਿਤਰਤ ਕੁਦਰਤ ਦੀ, ਵਿੱਚ ਮੌਲਾ ਮੌਲਾ ਲਗਦਾ ਹੈ।
ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜੀਣਾ ਸੌਖਾ ਨਾਂ, ਨਾ ਸ਼ਾਂਤ ਚਿਤ, ਨਾ ਟੇਕ ਲਗੇ,
ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਨੇ ਪੀੜਾ-ਦਰਦ ਦੀਆਂ, ਸਭ ਰੌਲਾ ਰੌਲਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ।
ਜੋ ਹੋ ਗਏ ਰੱਬ ਦੇ, ਨਿੱਤਰ ਗਏ, ਨੂਰਾਨੀ ਰੂਹਾਂ ਝਲਕਦੀਆਂ,
ਜੋ ਰੱਬ ਸੰਗ ਜੁੜਿਆ, ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਬਉਲਾ ਬਉਲਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ
ਜੇ ਸੱਚ ਦੀ ਤਹਿ ਤੱਕ ਜਾਣਾ ਹੈ, ਛੱਡ ਝੰਝਟ ਸਭ, ਜੁੜ ਜਾ ਇਕ ਨੂੰ,
ਜੁੜਿਆਂ ਨੂੰ ਸਭ ਜੱਗ ਇੱਕ ਦਿਸਦਾ, ਸੱਭ ਮੌਲਾ ਮੌਲਾ ਲਗਦਾ ਹੈ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਧੰਨ ਗੁਰ ਨਾਨਕ

ਡਾ ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗੇਵਾਲ

ਚਾਰੇ ਕੂੰਟੀਂ ਚੱਕਰ ਲਾਇਆ, ‘ਇੱਕੋ ਰੱਬ’, ਸੰਦੇਸ਼ ਸੁਣਾਇਆ ।

ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨਾ ਆਏ ਕੀਕੂੰ, ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਨੇ ਜਗਤ ਹਿਲਾਇਆ।

ਜੰਗਲ, ਪਰਬਤ, ਮੈਦਾਨਾਂ ਦੀ, ਉਸਨੇ ਕੋਈ ਪਰਵਾਹ ਨਾ ਕੀਤੀ।

ਪੈਦਲ ਉਸਨੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਦੇਸ਼ੀਂ, ਮੀਲ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਤਹਿ ਕਰ ਲੀਤੀ।

ਸੱਚ, ਹੱਕ, ਇੱਕ ਨਾਮ ਦਾ ਹੋਕਾ, ਦੇ ਕੇ ਸੁੱਤਾ ਜਗਤ ਜਗਾਇਆ।

ਚਾਰੇ ਕੂਟਾਂ ਚਕਰ ਲਾਇਆ, ਇਕ ਰੱਬ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਸੁਣਾਇਆ।

ਲੈ ਬਾਲਾ ਮਰਦਾਨਾ ਸਾਥੀ, ਦੋ ਧਰਮਾਂ ਦਾ ਮੇਲ ਕਰਾਇਆ।

ਕੱਛ ਕਿਤਾਬ, ਹੱਥ ਸੋਟਾ ਲੈ ਕੇ, ਬੀਆਬਾਨ ਨੂੰ ਭਾਗ ਲਗਾਇਆ।

ਧੁਨ ਰਬਾਬ ਦੀ ਮਸਤੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਬਦ-ਸੰਗੀਤ ਦਾ ਮੀਂਹ ਵਰਸਾਇਆ।

ਕਸ਼ਮੀਰ ਤੋਂ ਸ੍ਰੀ ਲੰਕਾ ਤੀਕਰ, ਜੋ ਮਿਲਿਆ ਸੋ ਚਰਨੀ ਆਇਆ।

ਰਾਜਸਥਾਨੋਂ ਥਾਈਲੈਂਡ ਤੱਕ, ਲੱਖਾਂ ਨੂੰ ਏ ਸਿੱਖ ਬਣਾਇਆ ।

ਤਿੱਬਤ, ਚੀਨ ਤੇ ਪੂਰਬ ਏਸ਼ੀਆ ਫਿਰ ਅਫਰੀਕਾ ਚਰਨ ਟਿਕਾਇਆ।

ਸ਼ਬਦ ਸੰਗੀਤ ਧੁਨਾਂ ਦਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਜਿਸਦੇ ਵੀ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ।

ਸਦਾ ਲਈ ਉਸਦਾ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ, ਸੱਚ ਸੁੱਚ ਦਾ ਪਾਠ ਪੜ੍ਹਾਇਆ ।

ਲੰਗਰ ਵੀਹ ਦਾ ਕਦੇ ਨਾ ਰੁਕਦਾ, ਹਰ ਭੁੱਖੇ ਨੂੰ ਖੂਬ ਰਜਾਇਆ।

ਨਾਰੀ-ਮਰਦ ਬਰਾਬਰ ਸਾਰੇ, ਊਚ ਨੀਚ ਦਾ ਭੇਦ ਮਿਟਾਇਆ।

ਤੋੜੀ ਕੜੀ ਗੁਲਾਮੀ ਦੀ ਤੇ ਫਰਜ਼ ਮਾਨਵੀ ਕੀ? ਸਮਝਾਇਆ।

ਚੋਰਾਂ-ਠੱਗਾਂ ਨੂੰ ਰਾਹ ਪਾਇਆ, ਲੁੱਟ ਖੋਹ ਛੱਡ ਮਿਹਨਤ ਲੜ ਲਾਇਆ।

ਕਿਰਤ ਕਰੋ ਤੇ ਨਾਮ ਜਪੋ ਕਹਿ, ਵੰਡ ਛੱਕਣ ਦਾ ਪਾਠ ਪੜ੍ਹਾਇਆ।

ਵੀਹ ਰੁਪਈਏ ਦਾ ਲੈ ਸੀਧਾ ਸਾਧਾਂ ਸੰਤਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਪਾਇਆ।

ਕੀ ਕੀ ਉਸਦੀ ਦੇਣ ਸੁਣਾਵਾਂ, ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਜਦ ਦਾ ਚਲਵਾਇਆ।

ਕਈ ਕ੍ਰੋੜਾਂ ਸਿੱਖ ਬਣ ਗਏ, ਸਾਰੇ ਜੱਗ ਵਿੱਚ ਨਾਮ ਕਮਾਇਆ।

ਧੰਨ ਗੁਰ ਨਾਨਕ, ਧੰਨ ਗੁਰ ਨਾਨਕ, ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਛਾਇਆ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਜੋ ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ ਖੋਜਦਾ ਰੰਗ ਸਮਝੇ ਸੋਈ

ਡਾ ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗੇਵਾਲ

ਆਏ ਬੱਦਲ ਸਾਗਰੋਂ, ਕਰ ਸਫਰ ਲੰਮੇਰਾ ।

ਸੂਰਜ ਪਿੱਛੇ ਛਿਪ ਗਿਆ, ਛਾ ਗਿਆ ਹਨੇਰਾ।

ਕੁਝ ਵਧਦੇ ਰੋਕੇ ਪਰਬਤਾਂ ਵਾਹ ਟੱਕਰ ਲਾਈ

ਕੁਝ ਫਟ ਗਏ, ਕੁਝ ਵਰ੍ਹ ਪਏ, ਭਰ ਨਦੀਆਂ ਨਾਲੇ।

ਕੁਝ ਮੁੜੇ ਮੈਦਾਨਾਂ ਵੱਲ ਨੂੰ, ਭੂਰੇ ਤੇ ਕਾਲੇ ।

ਕਿਤੇ ਮੋਹਲੇ ਧਾਰ ਨੇ ਵਰਸਦੇ ਕਰ ਪਾਣੀ ਪਾਣੀ ।

ਹੜ੍ਹ ਥਾਂ ਥਾਂ ਆਇਆ, ਉਜੜੇ, ਪਈ ਜਾਨ ਬਚਾਣੀ।

ਕੁਝ ਛਿੜਕਾ ਛੰਬਾ ਕਰ ਗਏ, ਕੁਝ ਕਿਣਮਣ ਕਾਣੀ ।

ਕੁਝ ਕਾਲੇ ਭੂਰੇ ਰਹਿ ਗਏ ਚਿੱਟਿਆਂ ਦੇ ਹਾਣੀ।

ਵਾ ਠੰਢੀ ਵਗੀ ਤਾਂ ਤਪਸ ਤੋਂ ਸਾਹ ਸੌਖਾ ਆਇਆ ।

ਸੌਣ ਮਹੀਨਾ ਦਰਤ ਲਈ ਹੈ ਕਿਸਮਤ ਲਿਆਇਆ।

ਪਿਆਰ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਨ, ਲਗ ਰੁੱਖਾਂ ਗਲ ਵੇਲਾਂ।

ਖੁਸ਼ ਚਹਿਕਣ ਪੰਛੀ ਖੇਡਦੇ ਮਨ ਆਈਆਂ ਖੇਲ੍ਹਾਂ।

ਸੁੱਚਾ ਪਾਣੀ ਪੀ ਕੇ, ਧਰਤੀ ਧੰਨ ਹੋਈ।

ਜੋ ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ ਖੋਜਦਾ ਰੰਗ ਸਮਝੇ ਸੋਈ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਜਦ ਬਦਨ ਮਿਹਨਤਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ
ਡਾ ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗੇਵਾਲ

ਜਦ ਬਦਨ ਮਿਹਨਤਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਤਨ ਤੇ ਤਦ ਮੁੜ੍ਹਕਾ ਭਰਦਾ ਹੈ ।
ਕਈ ਵਾਰ ਧਰਾਲਾਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਨੇ।
ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਮਿਹਨਤਾਂ ਕਹਿੰਦੀਆਂ ਨੇ ।
ਸੁੱਖ ਲਈ ਦੁੱਖ ਬੰਦਾ ਜਰਦਾ ਹੈ ।
ਜਦ ਬਦਨ ਮਿਹਨਤਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਕੁਝ ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜੂਝ ਰਹੇ।
ਕੁਝ ਘਰ ਚੁੱਲੇ ਅੱਗ ਮੂਹਰੇ ਨੇ ।
ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸਜ਼ਾ ਹੈ ਬੰਦੇ ਨੂੰ
ਕੁਝ ਖੁਸ਼ ਨੇ ਤੇ ਕੁਝ ਝੂਰੇ ਨੇ ।
ਇਹ ਬਦਨ ਚਲਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ।
ਜਿਸ ਲਈ ਕਮਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਕੰਮ ਕੀਤੇ ਬਿਨ ਨਾ ਸਰਦਾ ਹੈ
ਜਦ ਬਦਨ ਮਿਹਨਤਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਜੋ ਬਦਨ ਨਾ ਚੱਲੇ, ਖੜ੍ਹ ਜਾਂਦਾ
ਸਿਰ ਆਲਸ ਭੂਤ ਵੀ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦਾ।
ਵਿਹਲੜ ਤਾਂ ਭੁੱਖਾ ਮਰਦਾ ਹੈ ।
ਜਦ ਬਦਨ ਮਿਹਨਤਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ।
ਕਰ ਮਿਹਨਤ ਖਾਣਾ ਚੰਗਾ ਹੈ ।
ਮੁੜ੍ਹਕੇ ਚ ਨਹਾਣਾ ਚੰਗਾ ਹੈ ।
ਤੇਜ਼ਾਬ ਸਰੀਰੋਂ ਚੱਲਦਾ ਹੈ।
ਜਦ ਬਦਨ ਮਿਹਨਤਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਘਰ ਮਿਹਨਤ ਖਾ ਕੇ ਸੌਂਦੇ ਜੋ।
ਢੌਂਕੇ ਰੱਜ ਕੇ ਨੇ ਲਾਉਂਦੇ ਉਹ।
ਰੱਬ ਦੁਖ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਰਦਾ ਹੈ ।
ਜੋ ਬਦਨ ਮਿਹਨਤਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਰੱਬ ਦੀ ਮਹਿਮਾ
ਡਾ ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਰੱਬ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਨ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ।
ਵਗਦਾ ਜਾਵੇ ਲਗਾਤਾਰ, ਨਾ ਰੁਕਿਆ ਹੈ।
ਸਜਰੇ ਘਾਹ ਦੀ ਮਖਮਲ, ਉਤੇ ਪੈਰ ਧਰੇ।
ਸੁਹਣੇ ਉੱਚੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦਾ ਝੁੰਡ ਦੂਰ ਪਰੇ।
ਪਰਬਤ ਲੜੀਆਂ ਊਠ ਦੇ ਕੁੱਬਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਨੇ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਬਦਲੋਟੀਆਂ ਜਾ ਜਾ ਵਰ੍ਹਦੀਆਂ ਨੇ।
ਆਉਂਦਾ ਬੱਦਲ ਤਿੱਤਰ-ਖੰਭਾ ਏਥੇ ਵੀ ।
ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਛਿੜਕਾ ਛੰਭਾ ਏਥੇ ਵੀ।
ਉਂਜ ਸੂਰਜ ਤਾਂ ਬੱਦਲਾਂ ਪਿੱਛੇ ਲੁਕਿਆ ਹੈ।
ਰੱਬ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਨ ਚੁਕਿਆ ਹੈ।
ਦੂਰ ਦੂਰ ਤੱਕ ਚਾਹ ਬਾਗਾਂ ਦੀ ਰਈਅਤ ਹੈ।
ਮਾਨਣ ਜੋ ਹਰਿਆਵਲ ਉਨਾਂ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਹੈ।
ਕੋਇਲ ਕੂਕੇ, ਚਿੜੀਆਂ ਚੂਕਣ ਰੁਖਾਂ ਤੇ ।
ਲੱਗੀ ਕੰਮ ਕਾਰ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਮਨੁੱਖਾਂ ਤੇ।
ਉੱਠ ਸਵੇਰੇ ਧੰਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜੁੜ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਮੁਕਦੇ ਨਾ ਕੰਮ ਆਪ ਭਾਵੇਂ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ।
ਮੌਤ ਦਾ ਡਰ ਹਰ ਅੰਦਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲੁਕਿਆ ਹੈ।
ਰੱਬ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਨ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ ।
ਕੁੱਕੜ ਦਿੰਦਾ ਬਾਂਗ ਜਗਾਉਂਦਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ।
ਦਿੰਦਾ ਤੋੜ ਨੀਂਦ ਦੀਆਂ ਡੂੰਘੀਆਂ ਰੋਕਾਂ ਨੂੰ ।
ਭੌਣ ਕੀੜੀਆਂ ਦਾ ਦਾਣੇ ਲੈ ਆਇਆ ਹੈ।
ਸਾਵਣ ਦੇ ਲਈ ਰਾਸ਼ਨ ਜਮਾਂ ਕਰਾਇਆ ਹੈ।
ਕਿਚਨ ਸਵਾਣੀ ਨੇ ਵੀ ਵਾਹ ਚਮਕਾਇਆ ਹੈ।
ਸਭ ਦੇ ਮਨ ਭਾਉਂਦਾ ਜੋ ਖਾਣ ਬਣਾਇਆ ਹੈ।
ਟੇਬਲ ਤੇ ਆ ਟੱਬਰ ਸਾਰਾ ਢੁਕਿਆ ਹੈ।
ਰੱਬ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਨ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ।
ਸੂਰਜ ਨੇ ਵੀ ਗੇੜਾ ਚਾਲੂ ਕੀਤਾ ਹੈ ।
ਸਭ ਨੂੰ ਗਰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਜੋ ਪ੍ਰਣ ਲੀਤਾ ਹੈ ।
ਟਿਮਕਣ ਤਾਰੇ ਖਿਤਿਜਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ।
ਬੱਚੇ ਸੁਣਦੇ ਨੇ ਦਾਦੀ ਦੀਆਂ ਬਾਤਾਂ ਨੂੰ ।
ਛੋਟਾ ਦਾਦੀ ਦੀ ਗੋਦੀ ਵਿੱਚ ਸੁੱਤਾ ਹੈ ।
ਫਿਕਰ ਨਹੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ, ਨੀਂਦ ਗੁੜਤਾ ਹੈ।
ਵੱਡੇ ਲੁੱਕਣ ਮੀਚੀ ਖੇਡਣ ਲੁਕਦੇ ਨੇ।
ਭੱਜਦੇ ਫਿਰਦੇ ਪਲ ਵੀ ਨਾ ਉਹ ਰੁਕਦੇ ਨੇ।
ਭੱਜਦਾ ਹੋਇਆ ਇਕ ਮੰਜੇ ਵਿੱਚ ਠੁਕਿਆ ਹੈ।
ਤੇਰੀਆਂ ਤੇਰੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਨ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ।
ਹਾਲੇ ਕੱਤੀ ਪੂਣੀ ਛਾਬਾ ਭਰਿਆ ਹੈ ।
ਦਾਤੇ ਦੇ ਸਭ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਗਾਣ ਕਿਸ ਕਰਿਆ ਹੈ?
ਅੰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ ਰੱਬ ਦਾ ਉਹ ਬੇਅੰਤ ਜੋ ਹੈ।
ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਉਹ ਹੀ ਪਰਮ ਅਨੰਦ ਉਹ ਹੈ ।
ਬ੍ਰਹਮੰਡਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜੋ ਵੀ ਸਭ ਕੁੱਝ ਉਹ ਹੀ ਹੈ।
ਰਚਨਾ ਜੋੈ ਬੇਅੰਤ ਹੈ ਸਾਰੀ ਉਸ ਦੀ ਹੈ।
ਕਿੰਜ ਬਿਆਨਾਂ ਹੋਰ੍ਰ ਅੱਖਰ ਵੀ ਮੁਕਿਆ ਹੈ।
ਰੱਬ ਦੀ ਮਹਿਮਾਂ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਨ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ।
ਇਹ ਸਭ ਰੱਬ ਦੀ ਮਾਇਆ, ਖੇਲ੍ਹ ਨਿਰਾਲਾ ਹੈ।
ਜੋ ਜੁੜ ਜਾਂਦਾ ਉਸ ਸੰਗ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ ਹੈ।
ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਸੰਗ ਮਿਲ ਕੇ ਜੀਵਨ ਜੀਵੇ ਜੋ।
ਸੱਚ-ਸੁੱਚ ਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਦਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪੀਵੇ ਉਹ।
ਸੁੰਨ ਸਮਾਧ ‘ਚ ਲਹਿ ਕੇ ਦੁਨੀਆਂ ਭੁੱਲ ਜਾਵੇ।
ਉਸਦਾ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਨੂਰਾਨੀ ਭਾਅ ਆਵੇ।
ਗ੍ਰੇਵਾਲ ਉਸ ਗੁਰਮੁਖ ਚਰਨੀ ਝੁਕਿਆ ਹੈ।
ਰੱਬ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਨ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਸ਼ਹਿਰ ਤੇਰੇ ਦੀ ਸੈਰ ਆਖਰੀ
ਡਾ ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਸ਼ਹਿਰ ਤੇਰੇ ਦੀ ਸੈਰ ਆਖਰੀ ਕਰ ਚਲੇ।

ਚੰਗੇ ਦਿਨ ਸਨ ਤੇਰੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਭਰ ਚੱਲੇ ।

ਵਕਤ ਸੁਹਾਣਾ ਕੱਟ ਲਿਆ ਸੰਗ ਤੇਰੇ ਰਹਿ ਕੇ।

ਮਾਣੀ ਵਾਹ ਹਰਿਆਵਲ ਰੱਜ ਕੇ ਲਾਅਨ'ਚ ਬਹਿ ਕੇ।

ਅੰਬਰ ਛੂੰਹਦੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦੀ ਛਾਂ ਬੜੀਓ ਮਿੱਠੀ।

ਗਰਮੀ ਰੁੱਤੇ ਠੰਢਕ ਕਿਧਰੇ ਹੋਰ ਨ ਡਿਠੀ।

ਵੰਨ ਸੁਵੰਨੇ ਪੰਛੀ ਗਾਉਂਦੇ ਗੀਤ ਪਿਆਰੇ।

ਕੰਨਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਗੂੰਜਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੋਲ ਨਿਆਰੇ।

ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਰ ਸੀ ਫਿਰ ਵੀ ਐਪਰ ਚੱਲੇ।

ਸ਼ਹਿਰ ਤੇਰੇ ਦੀ ਸੈਰ ਆਖਰੀ ਕਰ ਚੱਲੇ।

ਤੇਰੀ ਦੁਨੀਆ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਰੰਗੀਨ ਹੈ ਵਿਹੜਾ।

ਪੱਥਰ ਦੇ ਉਸ ਸ਼ਹਿਰ ਚ ਹੈ ਹੁਣ ਸਾਡਾ ਖੇੜਾ।

ਜਿੱਥੇ ਜਿਸਦਾ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਉਸ ਥਾਂ ਹੀ ਰਹਿਣਾ।

ਜੋ ਵੀ ਉਹ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਕਰਨਾ ਪੈਣਾ।

ਉਸਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਬਿਨ ਨਾ ਕਿਧਰੇ ਪੱਤਾ ਹਿੱਲੇ।

ਇਹ ਸਭ ਉਸਦੀ ਖੇਡ ਪਿਆਰ ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਗਿੱਲੇ।

ਉਹ ਤੇਰਾ ਸੀ ਮਹਿਰ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਚੱਲੇ।

ਸ਼ਹਿਰ ਤੇਰੇ ਦੀ ਸੈਰ ਆਖਰੀ ਕਰ ਚੱਲੇ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਕੁਝ ਦਿਖਾਵਣ ਜੱਗ ਨੂੰ ਚੰਗਾ

ਡਾ ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਕੁਝ ਵੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਚੰਗਾ।

ਜਿਹੜਾ ਚੈਨਲ ਲਾ ਲਓ ਉਸਤੇ ਰੋਜ਼ ਨਵਾਂ ਕੋਈ ਪੈਂਦਾ ਪੰਗਾ।

ਨਾ ਠੰਢੀ ਨਾ ਮਿੱਠੀ ਕੋਈ ਨਾ ਹਾਸਾ ਨਾ ਪਿਆਰ ਸੁਚੱਜਾ।

ਭੋਲੀ ਭਾਲੀ ਗੱਲ ਨਾ ਹੁੰਦੀ ਤੱਕਿਆਂ ਆਉਂਦੀ ਦੇਖ ਕੇ ਲੱਜਾ।

ਕਿਧਰੇ ਖੂਨ ਖਰਾਬਾ ਆਉਂਦਾ ਕੋਈ ਸੀਨ ਹੁੰਦਾ ਅਧ-ਨੰਗਾ।

ਕੁਝ ਵੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਚੰਗਾ।

ਨੂੰਹ ਸੱਸਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲੜਾਈ ਚੱਲਣ ਪੁੱਠੀਆਂ ਸਿੱਧੀਆਂ ਚਾਲਾਂ।

ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਨਾ ਰਹਿਣ ਰਤਾ ਵੀ ਕਿਧਰੇ ਗੁੱਸੇ ਕਿਧਰੇ ਗਾਲਾਂ।

ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਯੁੱਧ ਖਤਮ ਨਾ ਹੁੰਦਾ ਆਖਰ ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਹੀ ਕੰਘਾ।

ਕੁਝ ਵੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਚੰਗਾ।

ਲੱਚੜ ਗਾਣੇ ਪੱਤ ਉਛਾਲਣ,ਸੰਗ ਸ਼ਰਮ ਕੰਜਰਾਂ ਲਾਹੀ,

ਧੀ ਭੈਣਾਂ ਦੀ ਇਜ਼ਤ ਦੀ ਥਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਗਲੀਂ ਪਵਾਉਂਦੇ ਫਾਹੀ।

ਵੀਧੀਓ ਤੱਕੀਏ ਸਿਰ ਝੁਕ ਜਾਂਦੇ ਜਿਉਂ ਪੱਤ ਲਾਹੇ ਕੋਈ ਔਰੰਗਾ।

ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਚੰਗਾ

ਡਾਕੇ ਕਤਲ ਤੇ ਗੁੰਡਾਗਰਦੀ ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੀਆਂ ਏਹੋ ਖਬਰਾਂ ।

ਨਸ਼ੇ ਕਰਨ ਸ਼ਮਸ਼ਾਨ ਘਾਟ ਜਾ ਜਿਵੇਂ ਬੁਲਾਉਂਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਕਬਰਾਂ।

ਖੁੱਲੇ ਆਮ ਹੈ ਗੋਲਾਬਾਰੀ ਸੜਕਾਂ ਉੱਤੇ ਹੁੰਦਾ ਦੰਗਾ ।

ਕੁਝ ਵੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਚੰਗਾ ।

ਦੈਵੀਂ ਮੱਤ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਰੱਬਾ ਚੰਗੇ ਲੋਕੀ ਪਰਖਣ ਚੈਨਲ ।

ਨੰਗੇ ਗੰਦੇ ਬੰਦ ਕਰਨ ਤੇ ਚੱਲਣ ਦੇਣ ਸਾਫ ਤੇ ਉਜਲ ।

ਸਭਿਆਚਾਰ ਸੰਭਾਲਣ ਜਿਹੜੇ ਹੋਣ ਪਵਿੱਤਰ ਜੀਕੂ ਗੰਗਾ।

ਕੁਝ ਦਿਖਾਵਣ ਜੱਗ ਨੂੰ ਚੰਗਾ

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਇਹ ਕੁਦਰਤ ਹੈ, ਤਕਨੀਕ ਨਹੀਂ

ਡਾ ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਇਹ ਕੁਦਰਤ ਹੈ, ਤਕਨੀਕ ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਯਾਰ ਬਣਾਉਣਾ ਖੇਲ੍ਹ ਨਹੀਂ।

ਇਹ ਤਦ ਤੱਕ ਪੱਕੇ ਪੈਰੀਂ ਨਾ, ਜਦ ਤੱਕ ਦੋ ਦਿਲਾਂ ਦਾ ਮੇਲ ਨਹੀਂ।

ਉਹ ਹੁੰਦੇ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੇ ਨੇ ਜੋ ਚੰਗਾ ਯਾਰ ਬਣਾ ਲੈਂਦੇ ।

ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੇ, ਫਿਰ ਉਮਰਾਂ ਤੱਕ ਨਿਭਾ ਲੈਂਦੇ।

ਮਨ ਆਪਣਾ ਕਾਬੂ ਕਰ ਲੈਂਦੇ, ਆਪਸ ਦਾ ਫਰਕ ਮਿਟਾ ਲੈਂਦੇ।

ਕਰ ਸਬਰ ਸਬੂਰੀ ਦੂਰੀ ਨੂੰ, ਸ਼ੁੱਧ ਪਿਆਰ ਦੇ ਨਾਲ ਮੁਕਾ ਲੈਂਦੇ।

ਜੋ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਕਬਜ਼ਾ ਮੰਨਦੇ ਨੇ, ਜੱਗ ਤੋਂ ਉਹ ਹੁੰਦੇ ਝੇਲ ਨਹੀਂ।

ਇਹ ਕੁਦਰਤ ਹੈ, ਤਕਨੀਕ ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਯਾਰ ਬਣਾਉਣਾ ਖੇਲ੍ਹ ਨਹੀਂ ।

ਜੋ ਮੰਨਣ ਹਵਸ ਮੁਹੱਬਤ ਨੂੰ, ਹੁੰਦੇ ਉਹ ਖਿਡਾਰੀ ਮਤਲਬ ਦੇ।

ਉਹ ਪਿਆਰ ਦੀ ਕੀਮਤ ਜਾਨਣ ਨਾ, ਜੋ ਲਿਵ-ਇਨ-ਰਿਲੇਸ਼ਨ ਨੇ ਲੱਭਦੇ।

ਜੋੋ ਸਾਡਾ ਸਭਿਆਚਾਰ ਨਹੀਂ, ਉਹ ਰੜਕੇ ਅੱਖੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸੱਭ ਦੇ।

ਹੁੰਦੇ ਮਨਜੂਰ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਉਹ, ਨਾਤੇ ਵਰੋਸਾਏ ਜੋ ਰੱਬ ਦੇ ।

ਜਿਸ ਦੀ ਜੜ੍ਹ ਭੋਂ ਤੇ ਨਾ, ਰੁੱਖ ਤੇ ਉਹ ਚੜਦੀ ਵੇਲ ਨਹੀਂ।

ਇਹ ਕੁਦਰਤ ਹੈ ਤਕਨੀਕ ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਯਾਰ ਬਣਾਉਣਾ ਖੇਲ ਨਹੀਂ।

ਜਦ ਪਿਆਰ ਦਿਲਾਂ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਘਰ ਸੁਰਗਾ ਦਾ ਵਾਸਾ ਹੈ।

ਬਣਦੇ ਉਹ ਸਹਾਰੇ ਆਪਸ ਦੇ, ਉਸ ਘਰ ਵਿੱਚ ਖਿੜਦਾ ਹਾਸਾ ਹੈ।

ਪਰਿਵਾਰ ਬਣਨ ਉਹ ਲਾ-ਮਿਸਾਲ, ਜਿਥੇ ਜੀਆਂ ਨੂੰ ਭਰਵਾਸਾ ਹੈ।

ਉਸ ਪਿਆਰ ਚ ਹੁੰਦੀ ਖੋਟ ਨਹੀਂ, ਮਿਲ ਜੀਣ ਦਾ ਜਿਸਦਾ ਖਾਸਾ ਹੈ ।

ਲਖ ਲੂਤੀ ਕੋਈ ਲਾਉਂਦਾ ਰਹੇ, ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਫੇਲ੍ਹ ਨਹੀਂ।

ਇਹ ਕੁਦਰਤ ਹੈ, ਤਕਨੀਕ ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਯਾਰ ਬਣਾਉਣਾ ਖੇਲ੍ਹ ਨਹੀਂ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਰੁਬਾਈਆਂ
ਡਾ ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ


ਹੇ ਸਾਥੀ ਚੰਗੇ ਹੋਵਣ ਔਖੀ ਕੋਈ ਵਾਟ ਨਹੀ।
ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਭਰੋਸਾ ਹੈ ਜਦ ਬੁੱਝਦੀ ਪਿਆਰ ਦੀ ਲਾਟ ਨਹੀਂ ।
ਜੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾ ਦੋ ਜੀਆ ਵਿੱਚ ਮਿਲਣਾ ਤਾਂ ਫਿਰ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੈ।
ਜਿੱਥੇ ਰੱਬ ਦੀਆਂ ਮਿਹਰਾਂ ਹੋਵਣ ਉਥੇ ਕੋਈ ਘਾਟ ਨਹੀ।


ਆਪਣਾ ਮਿਲਨਾ ਖੇਲ ਕੁਦਰਤੀ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਤਕਨੀਕ ਨਹੀਂ।
ਮੰਨਿਆਂ, ਜੋ ਮਾਪਿਆਂ ਲੜ ਲਾਇਆ, ਲੜ ਛੱਡਿਆ ਅਜ ਤੀਕ ਨਹੀਂ।
ਮਿਲੇ ਅਸੀਂ ਹਾਂ ਰੱਬ ਸਬੱਬੀ ਸਾਥੀ ਪੱਕਾ ਮੰਨ ਲਿਆ,
ਜਾਣ ਮਾਣ ਕੇ ਵੇਲਾ ਲੰਘਿਆ ਹੋਰ ਦੀ ਰਹੀ ਉਡੀਕ ਨਹੀਂ।

ਸਾਵਣ ਆਇਆ ਮੀਹ ਵਰਸਾਇਆ ਤਪਸ ਮਿਟਾਈ ਧਰਤੀ ਦੀ।
ਹਰ ਪਾਸੇ ਹਰਿਆਵਲ ਹੋਈ, ਕਰੀ ਵਜਾਈ ਧਰਤੀ ਦੀ।
ਠੰਡੀ ਵਾ ਨੇ ਜੀ ਖੁਸ਼ ਕੀਤੇ ਰੱਬ ਦੀ ਰਹਿਮਤ ਹੋਈ ਹੈ,
ਪੰਛੀ ਪਸ਼ੂ ਨੇ ਚਾਅ ਵਿੱਚ ਨੱਚਦੇ, ਰੂਹ ਤ੍ਰਿਪਤਾਈ ਧਰਤੀ ਦੀ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਸਾਡਾ ਵਿਰਸਾ:
ਸੰਨ 1950 ਦੀਆਂ ਚਿੱਠੀਆਂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ

ਡਾ ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਆਉਣ ਚਿੱਠੀਆਂ ਤੇ ਫਿਰ ਜਾਣ ਚਿੱਠੀਆਂ।
ਦੁੱਖ ਸੁਖ ਆਪਸੀ ਵੰਡਾਣ ਚਿੱਠੀਆਂ।
‘ਲਿਖਤੁਮ’ ‘ਅੱਗੇ ਯੋਗ’ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਕੇ।
ਸਤਿ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਭਰ ਕੇ।
ਫਿਰ ਸਾਰੇ ਜੀਆਂ ਦਾ ਕਰਨ ਬਿਖਾਣ।
ਨਾਲੇ ਮਾਲ ਮਤੇ, ਸਾਰੀ ਖੇਤੀ ਦਾ ਬਿਆਨ।
ਦਰਦ ਵਿਛੋੜੇ ਦਾ ਸੁਣਾਣ ਚਿੱਠੀਆਂ।
ਆਉਣ ਚਿੱਠੀਆਂ ਤੇ ਫਿਰ ਜਾਣ ਚਿੱਠੀਆਂ।
ਬੱਚਿਆਂ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਦਾ ਕਹਿ ਕੇ ਹਾਲ ਚਾਲ।
ਫਿਰ ਪਿੰਡ ਖੇੜੇ ਦੀਆਂ ਖਬਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ।
ਕਦੋਂ ਮੋੜੇ ਪਾਵੇਂਗਾ ਇਹ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਸਵਾਲ।
ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਹੋਇਆ ਮੰਦੜਾ ਏ ਹਾਲ।
ਘਰ ਪਰਦੇਸੀ ਨੂੰ ਬੁਲਾਣ ਚਿੱਠੀਆਂ।
ਆਉਣ ਚਿੱਠੀਆਂ ਤੇ ਫਿਰ ਜਾਣ ਚਿੱਠੀਆਂ।
ਪੁੱਛਦੀਆਂ ਘਰ ਕਦ ਆਉਣਾ, ਦੱਸਣਾ।
ਆਪਣੀ ਔਲਾਦ ਨਾਲ ਕਦ ਵਸਣਾ।
ਸਹਿਣ ਵਿਛੋੜਾ ਬੜਾ ਔਖਾ ਲੱਗਦਾ।
ਡਰ ਉੱਤੋਂ ਵਿਗੜੇ ਖਰਾਬ ਜੱਗ ਦਾ।
ਖਰ ਕਰ ਮਿੰਨਤਾਂ ਮਨਾਉਣ ਚਿੱਠੀਆਂ।
ਆਉਣ ਚਿੱਠੀਆਂ ਤੇ ਫਿਰ ਜਾਣ ਚਿੱਠੀਆਂ।
ਮਿਲਦੀ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਪਈ ਮਜਬੂਰੀ।
ਖੱਟੀ ਕਿਵੇਂ ਛੱਡ ਆਵਾਂ ਮੈਂ ਅਧੂਰੀ।
ਕਿਵੇਂ ਹੱਡ ਭੰਨ ਕੇ ਨੇ ਡਾਲਰ ਕਮਾਏ ।
ਫਾਇਦਾ ਕੀ ਜੇ ਸਾਰੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਚ ਨਾ ਆਏ।
ਮਿਹਨਤਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ ਗਿਣਾਣ ਚਿੱਠੀਆਂ।
ਆਉਣ ਚਿੱਠੀਆਂ ਤੇ ਫਿਰ ਜਾਣ ਚਿੱਠੀਆਂ। ।
ਆਈ ਚਿੱਠੀ ਉੱਤੇ ਹੰਝੂ ਮੀਹ ਵਰਦਾ।
ਪੈ ਗਿਆ ਫਿਕਰ ਚਲਾਉਣਾ ਘਰ ਦਾ।
ਬੁੱਢੇ ਬਾਪੂ ਬੇਬੇ ਛੋਟੇ ਬੱਚੇ ਪਾਲਣੇ।
ਬਾਲਣ ਇਕੱਠਾ ਕਰ ਚੁੱਲੇ ਬਾਲਣੇ।
ਖੇਤਾਂ ਚ ਸੁਕਾਉਂਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਣ ਚਿੱਠੀਆਂ।
ਆਉਣ ਚਿੱਠੀਆਂ ਤੇ ਫਿਰ ਜਾਣ ਚਿੱਠੀਆਂ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਈ ਮੇਲ
ਅਜੋਕਾ ਸਭਿਆਚਾਰ

ਡਾ ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਖੋਲ੍ਹੀ ਅਸੀਂ ਅੱਜ ਦੇ ਫਰੈਂਡ ਵੀ ਈ ਮੇਲ।

ਹੋ ਗਏ ਕਿਨੇ ਫੋਲੌਅਰ, ਦਿੱਤੀ ਏ ਡਿਟੇਲ।

ਗੂਗਲ ਤੋਂ ਬਦਲੇ ਚ ਕਿੰਨਾ ਪੈਸਾ ਆਊ।

ਪੈਸਾ ਲਾ ਕੇ ਬਿਜਨਸ ਕਿਵੇਂ ਉਹ ਵਧਾਊ।

ਕਿਹੜੇ ਕਿਹੜੇ ਢੰਗ ਚੋ ਵਧਾਊਗਾ ਉਹ ਸੇਲ।

ਖੋਲ੍ਹੀ ਅੱਜ ਆਈ ਜੋ ਫਰੈਂਡ ਦੀ ਈਮੇਲ।

ਖਰਚਾਂਗੇ ਖੁੱਲ੍ਹ ਜਦ ਆਊ ਹੱਥ ਕੈਸ਼।

ਕੀਕਣ ਕਲੱਬਾਂ ਵਿੱਚ ਕਰਾਂਗੇ ਜਾ ਐਸ਼।

ਪੈਗ ਲਾ ਕੇ, ਪੀਜ਼ਾ ਖਾ ਕੇ, ਖਾਣੀ ਪੂਰੀ ਭੇਲ।

ਖੋਲ੍ਹੀ ਅਸੀਂ ਅੱਜ ਦੀ ਫਰੈਂਡ ਦੀ ਈ ਮੇਲ।