I know there have been lots of discussions. But none come to any conclusions and ended being very long threads adding more to frustration of a seeker.
So a poll for straightforward answer. Please keep in mind to provide answer only and only from spiritual perspective.
This is a fruitless discussion, and you (seeker) are wasting precious breaths by engaging in it. Instead, focus and meditate on the Lord.
Guru Nanak Sahib advises:
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
Salok mėhlā 1.
Shalok, First Mehl:
ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮਿਆ ਮਾਸੈ ਅੰਦਰਿ ਵਾਸੁ ॥
Pahilāʼn māsahu nimmi▫ā māsai anḏar vās.
First, the mortal is conceived in the flesh, and then he dwells in the flesh.
ਜੀਉ ਪਾਇ ਮਾਸੁ ਮੁਹਿ ਮਿਲਿਆ ਹਡੁ ਚੰਮੁ ਤਨੁ ਮਾਸੁ ॥
Jī▫o pā▫e mās muhi mili▫ā had cẖamm ṯan mās.
When he comes alive, his mouth takes flesh; his bones, skin and body are flesh.
ਮਾਸਹੁ ਬਾਹਰਿ ਕਢਿਆ ਮੰਮਾ ਮਾਸੁ ਗਿਰਾਸੁ ॥
Māsahu bāhar kadẖi▫ā mammā mās girās.
He comes out of the womb of flesh, and takes a mouthful of flesh at the breast.
ਮੁਹੁ ਮਾਸੈ ਕਾ ਜੀਭ ਮਾਸੈ ਕੀ ਮਾਸੈ ਅੰਦਰਿ ਸਾਸੁ ॥
Muhu māsai kā jībẖ māsai kī māsai anḏar sās.
His mouth is flesh, his tongue is flesh; his breath is in the flesh.
ਵਡਾ ਹੋਆ ਵੀਆਹਿਆ ਘਰਿ ਲੈ ਆਇਆ ਮਾਸੁ ॥
vadā ho▫ā vī▫āhi▫ā gẖar lai ā▫i▫ā mās.
He grows up and is married, and brings his wife of flesh into his home.
ਮਾਸਹੁ ਹੀ ਮਾਸੁ ਊਪਜੈ ਮਾਸਹੁ ਸਭੋ ਸਾਕੁ ॥
Māsahu hī mās ūpjai māsahu sabẖo sāk.
Flesh is produced from flesh; all relatives are made of flesh.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝੀਐ ਤਾਂ ਕੋ ਆਵੈ ਰਾਸਿ ॥
Saṯgur mili▫ai hukam bujẖī▫ai ṯāʼn ko āvai rās.
When the mortal meets the True Guru, and realizes the Hukam of the Lord's Command, then he comes to be reformed.
ਆਪਿ ਛੁਟੇ ਨਹ ਛੂਟੀਐ ਨਾਨਕ ਬਚਨਿ ਬਿਣਾਸੁ ॥੧॥
Āp cẖẖute nah cẖẖūtī▫ai Nānak bacẖan biṇās. ||1||
Releasing himself, the mortal does not find release; O Nanak, through empty words, one is ruined. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
Mėhlā 1.
First Mehl:
ਮਾਸੁ ਮਾਸੁ ਕਰਿ ਮੂਰਖੁ ਝਗੜੇ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਹੀ ਜਾਣੈ ॥
Mās mās kar mūrakẖ jẖagṛe gi▫ān ḏẖi▫ān nahī jāṇai.
The fools argue about flesh and meat, but they know nothing about meditation and spiritual wisdom.
ਕਉਣੁ ਮਾਸੁ ਕਉਣੁ ਸਾਗੁ ਕਹਾਵੈ ਕਿਸੁ ਮਹਿ ਪਾਪ ਸਮਾਣੇ ॥
Ka▫uṇ mās ka▫uṇ sāg kahāvai kis mėh pāp samāṇe.
What is called meat, and what is called green vegetables? What leads to sin?
ਗੈਂਡਾ ਮਾਰਿ ਹੋਮ ਜਗ ਕੀਏ ਦੇਵਤਿਆ ਕੀ ਬਾਣੇ ॥
Gaiʼndā mār hom jag kī▫e ḏeviṯi▫ā kī bāṇe.
It was the habit of the gods to kill the rhinoceros, and make a feast of the burnt offering.
ਮਾਸੁ ਛੋਡਿ ਬੈਸਿ ਨਕੁ ਪਕੜਹਿ ਰਾਤੀ ਮਾਣਸ ਖਾਣੇ ॥
Mās cẖẖod bais nak pakṛėh rāṯī māṇas kẖāṇe.
Those who renounce meat, and hold their noses when sitting near it, devour men at night.
ਫੜੁ ਕਰਿ ਲੋਕਾਂ ਨੋ ਦਿਖਲਾਵਹਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਹੀ ਸੂਝੈ ॥
Faṛ kar lokāʼn no ḏikẖlāvahi gi▫ān ḏẖi▫ān nahī sūjẖai.
They practice hypocrisy, and make a show before other people, but they do not understand anything about meditation or spiritual wisdom.
ਨਾਨਕ ਅੰਧੇ ਸਿਉ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਕਹੈ ਨ ਕਹਿਆ ਬੂਝੈ ॥
Nānak anḏẖe si▫o ki▫ā kahī▫ai kahai na kahi▫ā būjẖai.
O Nanak, what can be said to the blind people? They cannot answer, or even understand what is said.
ਅੰਧਾ ਸੋਇ ਜਿ ਅੰਧੁ ਕਮਾਵੈ ਤਿਸੁ ਰਿਦੈ ਸਿ ਲੋਚਨ ਨਾਹੀ ॥
Anḏẖā so▫e jė anḏẖ kamāvai ṯis riḏai sė locẖan nāhī.
They alone are blind, who act blindly. They have no eyes in their hearts.
ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੀ ਰਕਤੁ ਨਿਪੰਨੇ ਮਛੀ ਮਾਸੁ ਨ ਖਾਂਹੀ ॥
Māṯ piṯā kī rakaṯ nipanne macẖẖī mās na kẖāʼnhī.
They are produced from the blood of their mothers and fathers, but they do not eat fish or meat.
ਇਸਤ੍ਰੀ ਪੁਰਖੈ ਜਾਂ ਨਿਸਿ ਮੇਲਾ ਓਥੈ ਮੰਧੁ ਕਮਾਹੀ ॥
Isṯarī purkẖai jāʼn nis melā othai manḏẖ kamāhī.
But when men and women meet in the night, they come together in the flesh.
ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮੇ ਮਾਸਹੁ ਜੰਮੇ ਹਮ ਮਾਸੈ ਕੇ ਭਾਂਡੇ ॥
Māsahu nimme māsahu jamme ham māsai ke bẖāʼnde.
In the flesh we are conceived, and in the flesh we are born; we are vessels of flesh.
ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਕਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਚਤੁਰੁ ਕਹਾਵੈ ਪਾਂਡੇ ॥
Gi▫ān ḏẖi▫ān kacẖẖ sūjẖai nāhī cẖaṯur kahāvai pāʼnde.
You know nothing of spiritual wisdom and meditation, even though you call yourself clever, O religious scholar.
ਬਾਹਰ ਕਾ ਮਾਸੁ ਮੰਦਾ ਸੁਆਮੀ ਘਰ ਕਾ ਮਾਸੁ ਚੰਗੇਰਾ ॥
Bāhar kā mās manḏā su▫āmī gẖar kā mās cẖangerā.
O master, you believe that flesh on the outside is bad, but the flesh of those in your own home is good.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਮਾਸਹੁ ਹੋਏ ਜੀਇ ਲਇਆ ਵਾਸੇਰਾ ॥
Jī▫a janṯ sabẖ māsahu ho▫e jī▫e la▫i▫ā vāserā.
All beings and creatures are flesh; the soul has taken up its home in the flesh.
ਅਭਖੁ ਭਖਹਿ ਭਖੁ ਤਜਿ ਛੋਡਹਿ ਅੰਧੁ ਗੁਰੂ ਜਿਨ ਕੇਰਾ ॥
Abẖakẖ bẖakẖėh bẖakẖ ṯaj cẖẖodėh anḏẖ gurū jin kerā.
They eat the uneatable; they reject and abandon what they could eat. They have a teacher who is blind.
ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮੇ ਮਾਸਹੁ ਜੰਮੇ ਹਮ ਮਾਸੈ ਕੇ ਭਾਂਡੇ ॥
Māsahu nimme māsahu jamme ham māsai ke bẖāʼnde.
In the flesh we are conceived, and in the flesh we are born; we are vessels of flesh.
ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਕਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਚਤੁਰੁ ਕਹਾਵੈ ਪਾਂਡੇ ॥
Gi▫ān ḏẖi▫ān kacẖẖ sūjẖai nāhī cẖaṯur kahāvai pāʼnde.
You know nothing of spiritual wisdom and meditation, even though you call yourself clever, O religious scholar.
ਮਾਸੁ ਪੁਰਾਣੀ ਮਾਸੁ ਕਤੇਬੀ ਚਹੁ ਜੁਗਿ ਮਾਸੁ ਕਮਾਣਾ ॥
Mās purāṇī mās ketābīʼn cẖahu jug mās kamāṇā.
Meat is allowed in the Puraanas, meat is allowed in the Bible and the Koran. Throughout the four ages, meat has been used.
ਜਜਿ ਕਾਜਿ ਵੀਆਹਿ ਸੁਹਾਵੈ ਓਥੈ ਮਾਸੁ ਸਮਾਣਾ ॥
Jaj kāj vī▫āhi suhāvai othai mās samāṇā.
It is featured in sacred feasts and marriage festivities; meat is used in them.
ਇਸਤ੍ਰੀ ਪੁਰਖ ਨਿਪਜਹਿ ਮਾਸਹੁ ਪਾਤਿਸਾਹ ਸੁਲਤਾਨਾਂ ॥
Isṯarī purakẖ nipjahi māsahu pāṯisāh sulṯānāʼn.
Women, men, kings and emperors originate from meat.
ਜੇ ਓਇ ਦਿਸਹਿ ਨਰਕਿ ਜਾਂਦੇ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹ੍ਹ ਕਾ ਦਾਨੁ ਨ ਲੈਣਾ ॥
Je o▫e ḏisėh narak jāʼnḏe ṯāʼn unĥ kā ḏān na laiṇā.
If you see them going to hell, then do not accept charitable gifts from them.
ਦੇਂਦਾ ਨਰਕਿ ਸੁਰਗਿ ਲੈਦੇ ਦੇਖਹੁ ਏਹੁ ਧਿਙਾਣਾ ॥
Ḏeʼnḏā narak surag laiḏe ḏekẖhu ehu ḏẖińāṇā.
The giver goes to hell, while the receiver goes to heaven - look at this injustice.
ਆਪਿ ਨ ਬੂਝੈ ਲੋਕ ਬੁਝਾਏ ਪਾਂਡੇ ਖਰਾ ਸਿਆਣਾ ॥
Āp na būjẖai lok bujẖā▫e pāʼnde kẖarā si▫āṇā.
You do not understand your own self, but you preach to other people. O Pandit, you are very wise indeed.
ਪਾਂਡੇ ਤੂ ਜਾਣੈ ਹੀ ਨਾਹੀ ਕਿਥਹੁ ਮਾਸੁ ਉਪੰਨਾ ॥
Pāʼnde ṯū jāṇai hī nāhī kithhu mās upannā.
O Pandit, you do not know where meat originated.
ਤੋਇਅਹੁ ਅੰਨੁ ਕਮਾਦੁ ਕਪਾਹਾਂ ਤੋਇਅਹੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਗੰਨਾ ॥
Ŧo▫i▫ahu ann kamāḏ kapāhāʼn ṯo▫i▫ahu ṯaribẖavaṇ gannā.
Corn, sugar cane and cotton are produced from water. The three worlds came from water.
ਤੋਆ ਆਖੈ ਹਉ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਹਛਾ ਤੋਐ ਬਹੁਤੁ ਬਿਕਾਰਾ ॥
Ŧo▫ā ākẖai ha▫o baho biḏẖ hacẖẖā ṯoai bahuṯ bikārā.
Water says, "I am good in many ways." But water takes many forms.
ਏਤੇ ਰਸ ਛੋਡਿ ਹੋਵੈ ਸੰਨਿਆਸੀ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ॥੨॥
Ėṯe ras cẖẖod hovai sani▫āsī Nānak kahai vicẖārā. ||2||
Forsaking these delicacies, one becomes a true Sannyaasee, a detached hermit. Nanak reflects and speaks. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
Pa▫oṛī.
Pauree:
ਹਉ ਕਿਆ ਆਖਾ ਇਕ ਜੀਭ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਕਿਨ ਹੀ ਪਾਇਆ ॥
Ha▫o ki▫ā ākẖā ik jībẖ ṯerā anṯ na kin hī pā▫i▫ā.
What can I say with only one tongue? I cannot find your limits.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਸੇ ਤੁਝ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥
Sacẖā sabaḏ vīcẖār se ṯujẖ hī māhi samā▫i▫ā.
Those who contemplate the True Word of the Shabad are absorbed into You, O Lord.
ਇਕਿ ਭਗਵਾ ਵੇਸੁ ਕਰਿ ਭਰਮਦੇ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥
Ik bẖagvā ves kar bẖaramḏe viṇ saṯgur kinai na pā▫i▫ā.
Some wander around in saffron robes, but without the True Guru, no one finds the Lord.
ਦੇਸ ਦਿਸੰਤਰ ਭਵਿ ਥਕੇ ਤੁਧੁ ਅੰਦਰਿ ਆਪੁ ਲੁਕਾਇਆ ॥
Ḏes disanṯar bẖav thake ṯuḏẖ anḏar āp lukā▫i▫ā.
They wander in foreign lands and countries until they grow weary, but You hide Yourself within them.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਤੰਨੁ ਹੈ ਕਰਿ ਚਾਨਣੁ ਆਪਿ ਦਿਖਾਇਆ ॥
Gur kā sabaḏ raṯann hai kar cẖānaṇ āp ḏikẖā▫i▫ā.
The Word of the Guru's Shabad is a jewel, through which the Lord shines forth and reveals Himself.
ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ਗੁਰਮਤੀ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥
Āpṇā āp pacẖẖāṇi▫ā gurmaṯī sacẖ samā▫i▫ā.
Realizing one's own self, following the Guru's Teachings, the mortal is absorbed into Truth.
ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਬਜਾਰੀਆ ਬਾਜਾਰੁ ਜਿਨੀ ਰਚਾਇਆ ॥
Āvā ga▫oṇ bajārī▫ā bājār jinī racẖā▫i▫ā.
Coming and going, the tricksters and magicians put on their magic show.
ਇਕੁ ਥਿਰੁ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹਣਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਸਚਾ ਭਾਇਆ ॥੨੫॥
Ik thir sacẖā salāhṇā jin man sacẖā bẖā▫i▫ā. ||25||
But those whose minds are pleased by the True Lord, praise the True One, the Ever-stable Lord. ||25||
,
