Poem Punjabi ਸਤਿਨਾਮ ਕਰਤਾਰ

[swarn bains]

ਚੇਤੇ ਕਰਨਾ ਹੀ ਮੁਹੱਬਤ ਹੈ

 

[dalvinder45]

ਤੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਭੁੱਲ ਜਾਨਾਂ?

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਹੋਰ ਤਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਚੇਤੇ ਰਹਿੰਦਾ ਤੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਭੁੱਲ ਜਾਨਾਂ?

ਹਰ ਪਾਸੇ ਜਦ ਦੇਖਾਂ ਤੈਨੂੰ, ਚਿੱਤ ਕਿਉਂ ਨਾ ਲਾਨਾਂ?

ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹਰ ਥਾਂ ਤੂੰ ਹੀ ਇਹ ਤਾਂ ਪੜਿਆ ਗੁੜਿਆ।

ਪਰ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਟੁੱਟ ਨਾ ਸਕਿਆ, ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਨਾ ਜੁੜਿਆ ।

ਕਾਮ, ਕ੍ਰੋਧ, ਮੋਹ, ਲੋਭ, ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਨਾ, ਪਿੱਛਾ ਕਦੇ ਹਟਾਨਾ ?

ਹੋਰ ਤਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਚੇਤੇ ਰਹਿੰਦਾ ਤੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਭੁੱਲ ਜਾਨਾ?

ਮੇਰੀ ਮੈਂ ਨਾ ਛੱਡਦੀ ਮੈਨੂੰ ਤੂੰ ਕੀਕੂੰ ਬਣ ਜਾਵਾਂ?

ਤੂੰ ਤਾਂ ਤਾਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਜੇ, ਹਰ ਪਲ ਤੈਨੂੰ ਧਿਆਵਾਂ ।

ਨਾਮ ਰਸੋਂ ਮੈ ਵਾਂਝਾ ਹੋਇਆ, ਬਣਿਆ ਸੁੱਕਾ ਕਾਨਾ ।

ਹੋਰ ਤਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਚੇਤੇ ਰਹਿੰਦਾ, ਤੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਭੁੱਲ ਜਾਨਾ ?

ਮੋਹ ਮਾਇਆ ਵਿੱਚ ਫਸਿਆਂ ਹੋਇਆ, ਧੰਦੇ ਪਿੱਟੀ ਜਾਵਾਂ ।

ਸਤਿਨਾਮ ਦੀ ਖੇਤੀ ਕਿਉਂ ਨਾ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਕਮਾਵਾਂ ।

ਦਾਤਾ ਕਰਦੇ ਕਿਰਪਾ, ਭਰਦੇ, ਮਨ ਚ ਨਾਮ ਦਾ ਖਾਨਾ ।

ਹੋਰ ਤਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਚੇਤੇ ਰਹਿੰਦਾ ਤੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਭੁੱਲ ਜਾਨਾ ?

ਮਿਹਰਾਂ ਕਰਦਾ ਆਇਆ ਦਾਤਾ ਮਿਹਰ ਦਾਸ ਦੇ ਕਰਦੇ ।

ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਤੋਂ ਪਾਸੇ ਕਰਕੇ ਨਾਮ ਦੀ ਪੱਟੀ ਭਰ ਦੇ ।

ਨਾਮੋ ਘੁਥਾ ਮਨਮੁਖ ਹੁੰਦਾ ਨਾਮ ਜੁੜੇ ਤਾ ਦਾਨਾ ।

ਹੋਰ ਤਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਚੇਤੇ ਰਹਿੰਦਾ, ਤੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਭੁੱਲ ਜਾਨਾ?

 

[dalvinder45]

ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਤੂੰ ਹੀ ਤੂੰ

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਤੂੰ ਹੀ ਤੂੰ।

ਹੁਕਮ ਬਿਨਾ ਨਾ ਚੱਲੇ ਜੂੰ।

ਤੂੰ ਬੋਲੇਂ ਤਾਂ ਹਲਚਲ ਸਾਰੇ।

ਘੁੱਗੀ ਕਰਦੀ ਘੁੱਘੂ ਘੂੰ।

ਨਾ ਚਾਹੇਂ ਸੱਭ ਸੁੰਨਮ ਸੁੰਨਾ ।

ਨਾਂ ਭੂੰ ਭੂੰ ਤੇ ਨਾਂ ਚੂੰ ਚੂੰ ।

ਜਿਸ ਤੇ ਤੇਰੀ ਕਿਰਪਾ ਹੋਵੇ

ਭਾਗ ਨੇ ਲੱਗਦੇ ਉਸੇ ਨੂੰ ।

ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਵਾਂਝਾ ਜਿਹੜਾ,

ਮਨਮੁਖ ਡਿਗਦਾ ਮੂਧੇ ਮੂੰਹ ।

ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਨਾਮ ਰਸ ਦੇ ਦੇ

ਜੋੜ ਦਾਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੂੰ।

 

[dalvinder45]

ਰੱਬਾ ਤੇਰੀ ਕੈਸੀ ਮਾਇਆ

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਰੱਬਾ ਤੇਰੀ ਕੈਸੀ ਮਾਇਆ?

ਕਿਉਂ ਜਗ ਚੱਕਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ?

ਕਿਸ ਨੇ ਘੜਿਆ ਇਹ ਨਾ ਪੜਿਆ।

ਦੁਨਿਆਵੀ ਧੰਦੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅੜਿਆ ।

ਜੀਵ ਹੈ ਕੀ ਇਹ ਸਮਝ ਨਾ ਆਇਆ।

ਰੱਬਾ ਇਹ ਕੀ ਤੇਰੀ ਮਾਇਆ?

ਚਾਰ ਦਿਨਾਂ ਦਾ ਜੀਵਨ ਜੀਅ ਕੇ

ਜਾਣ ਵੇਲੇ ਕਿਉਂ ਅੰਦਰੋਂ ਚੀਕੇ?

ਖਾਲੀ ਜਾਂਦਾ, ਖਾਲੀ ਆਇਆ ।

ਰੱਬਾ ਕੈਸੀ ਤੇਰੀ ਮਾਇਆ।

ਥੋੜੇ ਨੇ ਜੋ ਖੁਦ ਪਹਿਚਾਨਣ।

ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦਾ ਰਸ ਜੋ ਮਾਨਣ।

ਮਨ iਚੱਤ ਤੇਰੇ ਸੰਗ ਹੀ ਲਾਇਆ।

ਰੱਬਾ ਤੇਰੀ ਕੈਸੀ ਮਾਇਆ ਮਾਇਆ।

ਤੂੰ ਚਾਹੇ ਤਾ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵੇਂ।

ਕਿਰਪਾ ਕਰੇਂ ਤਾਂ ਚੇਤੇ ਆਵੇਂ।

ਮੁਕਤੀ ਜੁਗਤੀ ਦੇ ਰਾਹ ਪਾਇਆ।

ਰੱਬਾ ਤੇਰੀ ਕੈਸੀ ਮਾਇਆ ਮਾਇਆ।

ਮਾਇਆ ਚੋਂ ਕੱਢ ਗਲ ਅਪਣੇ ਲਾ ਲੈ

ਅੱਠ ਪਹਿਰ ਸਤਿਨਾਮ ਜਪਾ ਲੈ ।

ਆਵਾਗਵਨ ਤੋਂ ਦਿਲ ਘਬਰਾਇਆ।

ਰੱਬਾ ਤੇਰੀ ਕੈਸੀ ਮਾਇਆ?

 

[dalvinder45]

ਚਿੱਤ ਵਿੱਚ ਨਾਮ ਹੀ ਗੂੰਜੇ ਹਰਦਮ

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗਰੇਵਾਲ


ਚਿੱਤ ਵਿੱਚ ਨਾਮ ਹੀ ਗੂੰਜੇ ਹਰਦਮ, ਇਹ ਇੱਛਾ ਹੈ ਮੇਰੀ।

ਪੂਰੀ ਕਰਦੇ ਚਾਹਤ ਇਕੋ ਕਿਰਪਾ ਹੋਵੇ ਤੇਰੀ।

ਨਾਮ ਲਵਾਂ ਤਾ ਚਿਤ ਠਰ ਜਾਵੇ, ਚਿਤ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ ਜਾਵੇ।

ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਦੀ ਸਾਰ ਰਹੇ ਨਾ, ਹਰ ਅੰਗ ਨਾਮ ਸਮਾਵੇ ।

ਕਾਮ, ਕ੍ਰੋਧ, ਅਹੰਕਾਰ, ਲੋਭ, ਦੀ ਮੁੱਕ ਜਾਏ ਚੜੀ ਹਨੇਰੀ ।

ਚਿੱਤ ਵਿੱਚ ਨਾਮ ਹੀ ਗੂੰਜੇ ਹਰਦਮ ਇਹ ਇੱਛਾ ਹੈ ਮੇਰੀ ।

ਮਾਨਸ ਦੇਹੀ ਨਾਮ ਲੈਣ ਨੂੰ ਜੇ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਦਾਤਾ।

ਨਾ ਅੰਞਾਈ ਵੇਲਾ ਜਾਵੇ, ਜੁੜੇ ਤੁਧ ਸੰਗ ਨਾਤਾ।

ਮੇਲ ਲਉ ਕਰ ਕਿਰਪਾ ਆਪਣੀ, ਪਵੇ ਨ ਮੁੜ ਮੁੜ ਫੇਰੀ।

ਮਨ ਵਿਚ ਨਾਮ ਹੀ ਗੂੰਜੇ ਹਰਦਮ ਇਹ ਇੱਛਾ ਹੈ ਮੇਰੀ।

ਬੋਲ ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਗੂੰਜਣ, ਧਨ ਭਾਗ ਹੋ ਜਾਵਣ।

ਤੁਧ ਮਿਲਿਆਂ ਤੇ ਸਫਲ ਹੋ ਸਕਦਾ, ਮੇਰਾ ਜਗ ਤੇ ਆਵਣ।

ਨਿਜ ਥਾਨ ਪਹੁੰਚਣ ਦੀ ਇੱਛਾ, ਦਾਸ ਦੀ ਆਸ ਘਨੇਰੀ।

ਮਨ ਵਿੱਚ ਨਾਮ ਹੀ ਗੂੰਜੇ ਹਰਦਮ, ਇਹ ਇੱਛਾ ਹੈ ਮੇਰੀ ।

ਮੈਂ ਕਿਣਕਾ, ਤੂੰ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦਾ ਮਾਲਕ, ਵੱਸ ਵਿਸ਼ਵ ਸਭ ਤੇਰੇ।

ਇਸ ਅਣਦਿਸਦੇ ਜੀਵ ਲਈ ਤਾਂ ਮਿਹਰ ਦੇ ਦਈਂ ਸਵੇਰੇ ।

ਜੱਗ ਤੇ ਰੱਬ ਵਿੱਚ ਫਸੀ ਜੋ ਜਿੰਦੜੀ ਰਹੇ ਨਾ ਹੋਰ ਵਧੇਰੀ ।

ਮਨ ਵਿੱਚ ਨਾਮ ਹੀ ਗੂੰਜੇ ਹਰਦਮ ਇਹ ਇੱਛਾ ਹੈ ਮੇਰੀ।

 

[dalvinder45]

ਜੀਵਨ ਤਾਂ ਇੱਕ ਅਚਰਜ ਸਪਨਾ

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਜੀਵਨ ਤਾਂ ਇੱਕ ਅਚਰਜ ਸਪਨਾ।

ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਆਪਣੀ ਸਮਝੇ,

ਪਰ ਕੁਝ ਵੀ ਨਾ ਆਪਣਾ ।

ਮਾਇਆ ਦੀ ਇਹ ਖੇਡ ਨਿਆਰੀ ।

ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਜੋ ਲੱਗਦੀ ਪਿਆਰੀ ।

ਅੱਖ ਖੁੱਲੀ ਤਾਂ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਨਹੀਂ,

ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਦਾ ਖਪਣਾ ।

ਜੀਵਨ ਤਾਂ ਇੱਕ ਲੰਬਾ ਸਪਨਾ।

ਹਰ ਹਰ ਕੋਈ ਕਿਰਦਾਰ ਨਿਭਾਉਂਦਾ ।

ਕਰਦਾ ਧੰਦਾ ਜੋ ਰੱਬ ਲਾਉਂਦਾ ।

ਸਭ ਕੁਝ ਛਾਂ ਦੇ ਵਾਂਗੂੰ ਰੁਕਦਾ ,

ਜੋ ਵੀ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਬਣਾਉਂਦਾ।

ਇੱਕ ਡਾਢੇ ਦੀ ਇਹ ਸਭ ਰਚਨਾ।

ਜੀਵਨ ਤਾਂ ਇੱਕ ਅਚਰਜ ਸਪਨਾ।

ਜਿਸ ਨੇ ਰੱਬ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਲਗਾਇਆ।

ਉਸਨੇ ਸੁਪਨਾ ਸੱਚ ਬਣਾਇਆ ।

ਜੀਂਦੇ ਜੀ ਜੋ ਰੱਬ ਸੰਗ ਜੁੜਿਆ,

ਉਸਨੇ ਜੀਵਨ ਲੇਖੇ ਲਾਇਆ ।

ਅੱਠ ਪਹਿਰ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਜਪਣਾ ।

ਜੀਵਨ ਤਾਂ ਇੱਕ ਅਚਰਜ ਸਪਨਾ।

 

[swarn bains]

ਬਹੁਤ ਖੂਬ
ਮਾਇਆ ਮਾਈ ਵਸ ਨ ਆਵੇ, ਮਨ ਦੀ ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ
ਬੈਂਸ, ਰੱਬ ਨ ਚੇਤੇ ਕੀਤਾ, ਜਾਣ ਦੀ ਹੋ ਗਈ ਤਿਆਰੀ

 

[swarn bains]

ਸ਼ੁਕਰਾਨਾ

ਐਸਾ ਪ੍ਰੇਮ ਚ ਮਨ ਖੋਇਆ, ਹੋਇਆ ਮਾਹੀ ਨਾਲ ਕੌਲ ਕਰਾਰ ਮੇਰਾ

ਇਹ ਸਾਰੀ ਤੇਰੀ ਦਾਨਾਈ ਏ, ਕਰਾਂ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਪਰਵਰਦਿਗਾਰ ਤੇਰਾ

ਮੇਰਾ ਯਾਰ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਤੂੰ ਏਂ, ਅਸਾਂ ਬੇਗਰਜ਼ ਉਲਫਤ ਬਣਾਈ ਏ

ਗਲ ਪਾ ਕੇ ਮਾਲਾ ਪਿਆਰ ਵਾਲੀ, ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੇ ਅਲਖ ਜਗਾਈ ਏ

ਝੋਲੀ ਖਾਲੀ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਹਾਂ, ਭਰ ਕੇ ਲੈ ਜਾਣ ਦੀ ਆਸ ਲਗਾਈ ਏ

ਖੈਰ ਪਾ ਦੇ ਮੇਰੇ ਦਿਲਬਰਾ ਓਏ, ਤੇਰੀ ਪ੍ਰੀਤ ਚ ਵਜਦੀ ਸ਼ਹਿਨਾਈ ਏ

ਪਿਆਰ ਰੋਗ ਤੂੰ ਲਾ ਦਿੱਤਾ, ਉਹਦੀ ਕਲਮ ਚੋਂ ਹੋਵੇ ਇਜ਼ਹਾਰ ਤੇਰਾ

ਬੇਗਰਜ਼ ਪਿਆਰ ਦੇ ਰੰਗ ਰੱਤੇ, ਦੀਵਾਨੇ ਬੈਂਸ ਨੇ ਤੈਨੂੰ ਅਪਣਾਇਆ ਏ

ਤੇਰੀ ਪ੍ਰੀਤ ਚ ਉਹਨੂੰ ਰਾਹ ਲੱਭਾ, ਜਾ ਯਾਰ ਦਰ ਸੀਸ ਝੁਕਾਇਆ ਏ

ਦੀਵਾ ਬਾਲ ਚਿੱਤ ਪਿਆਰ ਵਾਲਾ, ਉਹਦੇ ਚਿੱਤ ਚਾਨਣ ਕਰਾਇਆ ਏ

ਤੇਰੀ ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਐਸੀ ਝੱਲ ਮਾਰੀ, ਬਿਨਾ ਤੀਲੀ ਦੇ ਭਾਂਬੜ ਬਣਾਇਆ ਏ

ਵਾਕਣ ਅਲਲ ਮਨ ਉੜਾਈ ਜਾਵੇ, ਸਖੀ ਰੱਖ ਕੇ ਚਿੱਤ ਚ ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ

ਲੱਗੀ ਲਾ ਕੇ ਮੁੜ ਨਾ ਬੁਝਣ ਦੇਵੇਂ, ਚੰਨਾਂ ਆਪੇ ਝੋਕਾ ਪਾਈ ਜਾਵੇਂ

ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਪਿਆਰ ਦੀ ਅੱਗ ਭੜਕੇ, ਤਿਵੇਂ ਤਿਵੇਂ ਕਰੀਬ ਤੂੰ ਆਈ ਜਾਵੇਂ

ਇਕ ਮੈਂ ਚੱਲਾਂ ਦਸ ਤੂੰ ਆਵੇਂ, ਗੁਆਚੇ ਸਵਰਨ ਨੂੰ ਰਾਹ ਵਖਾਈ ਜਾਵੇਂ

ਪ੍ਰਭ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਜਾਦੂ ਮਾਰ ਕੇ ਤੂੰ, ਚੁੰਬਕ ਵਾਂਗ ਖਿੱਚ ਵਧਾਈ ਜਾਵੇਂ

ਪ੍ਰੀਤ ਨਿਭਦੀ ਆਪ ਮਿਟਾ ਕੇ ਈ, ਇਹੋ ਰਾਜ਼ ਸਾਜ਼ ਸਰਕਾਰ ਤੇਰਾ






ਮਾਹੀ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਸਤਾਉਂਦੀ ਏ, ਪਰ ਲਾ ਕੇ ਉੜ ਆਵਾਂ ਮੈਂ

ਉੜ ਅਰਸ਼ਾ ਫਿਰਾਂ ਤੈਨੂੰ ਲੱਭਦੀ, ਜਿੱਥੇ ਲੱਭੇਂ ਉਥੇ ਰੁਕ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ

ਬੀਬਾ ਬਣ ਕੇ ਖਾਕ ਦੁਆਰੇ ਦੀ, ਮੇਰੇ ਸੱਜਣਾਂ ਦੀ ਬਣ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ

ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੇ ਬਹਿ ਕਰਾਂ ਚਾਕਰੀ, ਫਿਰ ਉਥੇ ਹੀ ਮਰ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ

ਤੇਰੇ ਬਾਝੋਂ ਹੁਣ ਨਾ ਝੱਟ ਲੰਘੇ, ਤੂੰ ਹੀ ਰੱਬ ਤੂੰ ਹੀ ਏਂ ਯਾਰ ਮੇਰਾ

ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਬੈਂਸ ਦੇ ਸਿਰ ਉਤੇ, ਸਵਰਨ ਨੂੰ ਸੁਹਾਗਾ ਲਗਾ ਦਿੱਤਾ

ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਝੱਲ ਪੱਖੀ, ਉਹਨੂਂ ਆਪਣੇ ਇਸ਼ਕ ਚ ਸ਼ਾਇਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ

ਫੂਕ ਮਾਰ ਕੇ ਕੰਨ ਚ ਬੈਂਸ ਦੇ, ਉਹਨੂੰ ਪ੍ਰੇਮ ਦਾ ਰਾਜ਼ ਸਮਝਾ ਦਿੱਤਾ

ਥੋੜੀ ਬਹੁਤ ਜੋ ਨਾ ਸਮਝ ਆਈ, ਉਹਨੂੰ ਯਾਰ ਨੇ ਸੱਦ ਸਮਝਾ ਦਿੱਤਾ

ਬਾਝੋਂ ਯਾਰ ਕਿਸੇ ਨ ਰੱਬ ਪਾਇਆ, ਹੋਇਆ ਯਾਰ ਸੰਗ ਇਕਰਾਰ ਤੇਰਾ

ਪੜ੍ਹਨ ਲਿਖਣ ਦੀ ਬੈਂਸ ਨਾ ਸਮਝ ਕਾਈ, ਤੂੰ ਲਿਖਣਾ ਆਪ ਸਿਖਾਇਆ ਏ

ਕਲਮ ਓਸ ਦੀ ਵਿਚ ਨਾ ਸੂਝ ਕਾਈ, ਲਿਖੇ ਜੋ ਤੂੰ ਉਹਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਏ

ਬੀਬਾ ਬੈਂਸ ਦੇ ਪੱਲੇ ਕੁਝ ਨਾ ਸੀ, ਰਾਜ਼ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਤੂੰ ਝੋਲੀ ਪਾਇਆ ਏ

ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜੱਗ ਚ ਨਿਮਾਨਣੇ ਦਾ, ਬਾਂਹ ਫੜ ਤੂੰ ਅਪਣਾ ਬਣਾਇਆ ਏ

ਸਵਰਨ ਨਿਮਾਣਾ ਕਰੇ ਸਜਦਾ, ਨਾਲੇ ਕਰੇ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਤੇਰਾ