Poem Punjabi ਸਤਿਨਾਮ ਕਰਤਾਰ

[Dalvinder Singh Grewal]

ਵੱਡਾ ਅਫਸਰ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਅਫਸਰ ਵੱਡਾ ਮੈਂ ਜ਼ਰੂਰ ਹੋ ਗਿਆ।
ਪਰ ਘਰ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਗਿਆ।
ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਕੀਤੇ ਕੰਮ ਹੋ ਕੇ ਸਿਰੜੀ,
ਤਾਂ ਹੀ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਗਿਆ,
ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਉੱਚੀਆਂ ਪੜ੍ਹਾਈਆਂ ਕੀਤੀਆਂ,
ਵਹੁਟੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਮੈਂ ਨੂਰ ਹੋ ਗਿਆ।
ਪਾ ਕੇ ਮੈਂ ਤਰੱਕੀ ਮਖਮੂਰ ਹੋ ਗਿਆ।
ਵੱਡੇ ਡੈਲੀਗੇਸ਼ਨਾਂ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਵੀ ਰਿਹਾ,
ਦੂਰ ਵੱਡੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਵੀ ਟੂਰ ਹੋ ਗਿਆ।
ਬੀਵੀ ਤਾਂ ਕਲੱਬਾਂ ਵਿੱਚ ਰੋਹਬ ਠੋਕਦੀ,
ਪਰ ਮੈਂ ਰਝੇਵਿਆਂ ਚ ਚੂਰ ਹੋ ਗਿਆ।
ਪਿੰਡ ਦਿਆਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਲਈ ਕੀਤਾ ਕੁੱਝ ਨਾ,
ਆਪਣੀ ਹੀ ਸੋਚੋਂ ਮਜਬੂਰ ਹੋ ਗਿਆ।
ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਦੇ ਕੀਤੀ ਨਾ ਗਈ,
ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਖੱਟਾ ਮੈਂ ਅੰਗੂਰ ਹੋ ਗਿਆ।
ਨਾਮ ਜਪ ਛੁੱਟ ਗਿਆ,ਛੁੱਟੇ ਸਤਿਸੰਗ
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਗਿਆ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

आओ जाने
डा: दलविंदर सिंह गरेवाल

आऐं ! पहले खुद पहचाने।

फिर हम विशव-रचन को जाने।

फिर जाने जो विशव का रचयता

उसका सब विसथार बखाने ।

एक अणू मेँ हवा भरी है,

उुछले कूदे शोर मचाऐ

अपना तो कुछ है न फिर भी

दावे बड़े बड़े फुरमाऐ।

माया मोह में फसा हूआ है,

खुदी जाल से निकल ना पाऐ।

क्या है? क्यों है? समझ नहीं है?

फिर भी वह ज्ञानी सदवाऐ।

जीवन क्या है? मुक्ती क्या है?

जाने ना इस के भी माअने।

आऐँ ! पहले खुद पहचाने।

फल फूलों से धरत भरी है

हरियावल का लगा है मेला

पशू, पक्षी, जल-जीव व मानव

आवन जावन का है रेला।

अंत न पारावार है कोई

रोज नया होता है खेला

बदलनहारी दuiनयां सारी

सब जाऐं, जाने की बेला।

जैसा चाहे, वैसा होवे,

हुक्म उसी का हर कोई माने।

इतना विशव-रचन को जाने।

करता, धरता, विशव, रचयता,

उस के हुक्म में हर कोई चलता।

सब को देखे सब को पाले,

हर इक के वह दिल में रहता

उस की मरजी के बिन कोई

काम न हो, पता न हिलता।

घूमे दुनियाँ, जयों वह चाहे

जब रोके, तब युग भी पलटता।

नाम जपे सो उसको जाने

उसका सब विसथार बखाने ।

आऐं ! पहले खुद पहचाने।

फिर हम विशव-रचन को जाने।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਜੇ ਸਾਡਾ ਸਰੋਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ



ਜੇ ਸਾਡਾ ਸਰੋਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ,

ਤਾਂ ਸਾਡੀ ਸਰਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਦੁਖ ਸੁਖ ਸਾਡਾ ਜੋ ਨਹੀਂ ਸੁਣਦਾ,

ਉਹ ਸਾਡਾ ਸਰਦਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਝੂਠ ਮਾਰ ਕੇ ਗੱਦੀ ਮੱਲਣਾ,

ਲੀਡਰ ਦਾ ਕਿਰਦਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਰਾਜਨੀਤੀ ਤਾਂ ਸੇਵਾ ਹੁੰਦੀ

ਇਹ ਕੋਈ ਵਿਉਪਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ

ਸਾਡਾ ਹਿੱਸਾ ਖੁਦ ਖਾ ਜਾਣਾ,

ਕੀ ਇਹ ਦੂਰੀ ਮਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਜਾਗੋ ਜਨਤਾ ਠੱਗੀ ਰੋਕੋ,

ਬਦਲਣ ਬਿਨ ਕੋਈ ਪਾਰ ਨਹੀਂ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਵਿਸ਼ਵ ਸਿਰਜਣਾ
ਡਾ ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਜੁਗੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਛਾਇਆ ਸੀ ਅੰਧਕਾਰ।
ਸੁੰਨ ਸਮਾਧੀ ਮਗਨ ਸੀ ਬੈਠਾ, ਉਸ ਵੇਲੇ ਕਰਤਾਰ।
ਖੇਡਾਂ ਖੇਡ ਇਕ ਵਿਸ਼ਵ ਸਿਰਜਣਾ, ਮਨ ਦੇ ਵਿਚ ਵਿਚਾਰ।
ਓੇਸ ਵਿਚਾਰੋਂ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ, ਗਈ ਰੋਸ਼ਨੀ ਫੈਲ,
ਓਅੰਕਾਰ ਦਾ ਬੋਲ ਗਰਜਿਆ, ਹਲਚਲ ਛਿੜੀ ਅਪਾਰ।
ਅੰਧਕਾਰ ਦੀ ਕਾਲੀ ਸ਼ਕਤੀ, ਬਣ ਗਈ ਅਣੂ ਚੁਫੇਰ
ਅਣੂਆਂ ਵਿਚ ਤਰੰਗਾਂ ਛਿੜੀਆਂ, ਵਧਦਾ ਗਿਆ ਪਾਸਾਰ।
ਅਣੂ ਜੁੜੇ ਤੇ ਪਵਨ ਬਣੀ, ਫਿਰ ਅਗਨੀ ਦਾ ਆਗਾਜ਼,
ਕਾਲੀ ਸ਼ਕਤੀ ਬਣ ਗਈ ਮਾਦਾ, ਧਰਤੀਆਂ ਦਾ ਆਧਾਰ।
ਸੰਘਣਾ ਹੋਇਆ ਕਾਲਾ ਮਾਦਾ ਲਾਵੇ ਦਾ ਦਰਿਆ,
ਲਾਵਾ ਜੰਮ ਅਕਾਸ਼-ਗੰਗਾਵਾਂ, ਵਿਛੀਆਂ ਖਲਾ ਵਿਚਕਾਰ।
ਤਾਰੇ ਜੰਮੇ ਅੰਬਰ ਦੇ ਵਿਚ, ਸੂਰਜ ਅਤੇ ਗ੍ਰਹਿ,
ਧਰਤੀ ਤੇ ਫਿਰ ਜਲ, ਜਲ ਤੋਂ ਜੀ, ਜੀਵਨ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ।
ਘੁਮਣ ਲਾਏ ਅਣੂ ਜੋ ਬਣਿਆ ਹਰ ਕੋਈ ਬਦਲਣਹਾਰ,
ਹਰ ਅਗਲੇ ਪਲ ਬਦਲੀ ਸਭ ਵਿਚ ਸਭ ਵਖਰੇ ਆਕਾਰ।
ਜੀਆਂ ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹਿਣਾ, ਧਰਤੀਆਂ ਬਦਲੀ ਜਾਣਾ,
ਉਸ ਦੇ ਹੁਕਮ ਚ’ ਹਰ ਕੋਈ ਚਲਣਾ, ਇਹ ਜੀਵਨ ਦਾ ਸਾਰ।
ਉਸਨੂੰ ਪਾਉਣਾ ਅਤੇ ਸਮਾਉਣਾ, ਮੰਜ਼ਿਲ ਹਰਿਕ ਅਣੂ ਦੀ,
ਉਸਦੀ ਅਚਰਜ ਕਿਰਤ ਸਲਾਹੁਣੀ, ਮਾਨਵ ਦਾ ਸੰਸਕਾਰ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਪਛਾਣਾਂ ਬਦਲਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਨੇ

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਰੋਜ਼ ਬਦਲਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀਆਂ

ਅਣਗਿਣਤ ਘੁੰਮਣ ਘੇਰ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ

ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਹਾਂ ਆਪਣਾ ਘਰ

ਵਰਿ੍ਹਆਂ ਬਾਅਦ, ਬਹੁਤੇ ਦੇ ਲਾਲਚ ਵਿੱਚ

ਵਿਦੇਸ਼ ਗਿਆ, ਵਾਪਸ ਮੁੜਿਆ ਤਾਂ

ਗੁਆਚੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ

ਸਭ ਕੁਝ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਹੋਰੂੰ ਹੋਰੂੰ

ਸਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰ ਗੁਆਚ ਗਏ ਲੱਗਦੇ ਨੇ

ਜਦ ਗਵਾਂਢੀਆਂ ਦੇ ਜੁਆਕਾਂ ਤੋਂ

ਆਪਣਾ ਘਰ ਦਾ ਪਤਾ ਪੁੱਛਿਆ

ਤਾਂ ਜਵਾਕ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ

ਭਾਈ ਕਿਹੜੇ ਘਰ ਜਾਣਾ ਹੈ

ਜਦ ਆਪਣਾ ਨਾਂ ਦੱਸਦਾ ਹਾਂ

ਤਾਂ ਉਹ ਹੱਸਦੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ

ਇਧਰ ਇਸ ਨਾਂ ਦਾ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਬੰਦਾ

ਨਾ ਹੀ ਇਸ ਨਾਂ ਦੇ ਬੰਦੇ ਦਾ ਕੋਈ ਘਰ ਹੈ

ਹੋਰ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਲੱਭ ਲਓ

ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਹਾਂ ਆਪਣੀ ਹੀ ਗਲੀ?

ਪਰ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਜੋੜ ਕੇ

ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਜਦ ਘਰ ਲੱਭਦਾ ਹਾਂ

ਤਾਂ ਅੱਗੇ ਪਿਉ ਵੀ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ “ਕੌਣ ਹੈ ਭਾਈ”?

ਨਾ ਦੱਸਦਾ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਪਛਾਨਣ ਵਿੱਚ ਚਿਰ ਲਾਉਂਦਾ ਹੈ

ਘਟਦੀ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਜੋਤ ਤੇ ਕਈ ਬਹਰੂਪੀਆਂ ਦਾ ਡਰ

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੌਣ ਕਿਹੜੇ ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਵੇ?

ਨੇੜੇ ਹੋ ਕੇ ਜਦ ਮਾਂ ਦੇ ਗਲ ਲਗਦਾ ਹਾਂ

ਤੇ ਹੰਝੂ ਉਸਦੀ ਹਥੇਲੀ ਤੇ ਡਿੱਗਦੇ ਹਨ

ਤਾਂ ਝੱਟ ਪਛਾਣ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਉਹ ਵੀ

ਅੱਗੋਂ ਹੰਜੂ ਕੇਰਦੀ ਪਿਓ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ

“ਆ ਗਿਆ ਮੇਰਾ ਗਿੰਦਾ, ਮਾਂ ਸਦਕੇ”

ਪਿਉ ਵੀ ਲੜ ਖੜਾਉਂਦਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।

ਪਹਿਲਾਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਘੋਖਦਾ ਹੈ,

ਤੇ ਫਿਰ ਲਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਘੁੱਟ ਕੇ ਹਿੱਕ ਨਾਲ।

ਤੇ ਉਸਦੇ ਹੰਝੂ ਗਲਾਵਾਂ ਭਿਉਂ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

ਲਭ ਤਾਂ ਗਿਆ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਘਰ,

ਪਰ ਉਹ ਨਹੀਂ ਜੋ ਛੱਡ ਕੇ ਗਿਆ ਸਾਂ।

ਬੱਸ ਇੱਕ ਖੋਲਾ ਜਿਹਾ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੈ

ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਜ਼ੁਰਗ ਮਾਂ ਬਾਪ,

ਲੜ ਖੜਾਉਂਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਦਿਨ ਕੱਢ ਰਹੇ ਹਨ।

ਸਭ ਦੀਆਂ ਪਛਾਣਾਂ ਬਦਲ ਗਈਆਂ ਹਨ।

ਮੇਰੀ ਵੀ, ਘਰ ਦੀ ਵੀ, ਮਾਂ ਪਿਉ ਦੀ ਵੀ

ਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਉਸ ਪਛਾਣ ਨੂੰ ਲੱਭਦਾ ਹਾਂ

ਜੋ ਮੈਂ ਕਿਤੇ ਬਾਹਰ ਛੱਡ ਆਇਆ ਹਾਂ।

ਤੇ ਮਾਂ ਬਾਪ ਦੀ ਉਹ ਪਛਾਣ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ

ਉਡੀਕਦਿਆਂ ਗਾਲ ਲਈ ਹੈ

ਤੇ ਉਸ ਘਰ ਦੀ ਪਛਾਣ ਜਿਸਦਾ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ,

ਗਵਾਂਢੀਆਂ ਨੇ ਦੱਬ ਲਿਆ ਹੈ ਤੇ ਮੌਸਮਾਂ ਨੇ

ਕੱਚਾ ਕੋਠਾ ਖੋਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।

ਬੜਾ ਕੁੱਛ ਖੁਰ ਗਿਆ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ ਦਾ।

ਤੇ ਲੱਗੇ ਖੋਰੇ, ਝੋਰੇ ਪਛਾਣਾਂ ਬਦਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ

 

[swarn bains]

very nice. it happened to me. me and my wife went to sadhar after long time and we forgot their house. rasaldaraan tha ghar then enquired from someone and found it. thanks for reminder

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਸਤਿਨਾਮ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜਪਦਾ ਰਹਿ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਸਤਿਨਾਮ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜਪਦਾ ਰਹਿ।
ਨਾ ਮੋਹ ਮਾਇਆ ਵਿਚ ਖਪਦਾ ਰਹਿ।
ਜੋ ਮਹਿਲ ਮੁਨਾਰ ਉਸਾਰੇ ਨੇ ।
ਰਹਿ ਜਾਣੇ iਪਛੇ ਸਾਰੇ ਨੇ ।
ਜੋ ਮਾਇਆ ਦੇ ਅੰਬਾਰ ਭਰੇ ।
ਰਹਿ ਜਾਣੇ ਸਭ ਨੇ ਧਰੇ ਧਰੇ ।
ਇਹ ਗੱਦੀ ਸ਼ੋਹਰਤ ਦੋ ਦਿਨ ਦੀ।
ਜਾ ਸਿਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਵੀ ਛਿਣਦੀ ।
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਕੁਝ ਵੀ ਜਾਣਾ ਨਾ।
ਇਹ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਾਤੇ ਤਾਣਾ ਨਾ ।
ਨਾ ਜਾਣੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਨੇ ਇਹ।
ਸਭ ਜੀਵਨ ਦੇ ਜੰਜ਼ਾਲ ਨੇ ਇਹ।
ਖਾਲੀ ਹੱਥ ਆਇਆ ਅਣਜਾਣਾ।
ਨਾ ਲੈ ਆਇਆ, ਨਾ ਲੈ ਜਾਣਾ ।
ਇਕ ਖੱਟੀ ਨਾਮ ਕਮਾਈ ਦੀ ।
ਜੋ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲਿਜਾਈ ਦੀ।
ਵੰਡ ਪਿਆਰ, ਨਾ ਐਵੇਂ ਤਪਦਾ ਰਹਿ।
ਸਤਿਨਾਮ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜਪਦਾ ਰਹਿ।
ਸਤਿਨਾਮ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜਪਦਾ ਰਹਿ।
ਨਾ ਮੋਹ ਮਾਇਆ ਵਿਚ ਖਪਦਾ ਰਹਿ।
ਸਤਿਨਾਮ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜਪਦਾ ਰਹਿ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਹੁਣ ਤੋਂ ਹੀ ਜਪਣਾ ਨਾਮੁ ਸਿਖ

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਧਰਤੀ ਤੇ ਪੈਰ ਟਿਕਾ ਪਹਿਲਾਂ, ਅੰਬਰ ਨੂੰ ਛੂਹਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਂ।

ਮਾਂ ਬਾਪ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ ਸਿੱਖ, ਫਿਰ ਮੂੰਹ ਆਪਣਾ ਰੱਬ ਵੱਲ ਕਰੀਂ।

ਸਭ ਲੈਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇਣਾ ਸਿੱਖ, ਜਿਸ ਜਿਸ ਦਾ ਵੀ ਕਰਜਾਈ ਏਂ,

ਜਿਸੁ ਰਚਿਆ ਉਸ ਨੂੰ ਜਪਿਆ ਕਰ, ਨਾ ਮੋਹ ਮਾਇਆ ਦਾ ਝੱਲ ਕਰੀਂ।

ਕਿਉਂ ਸੜਦਾ ਕੁੜਦਾ ਕੁੜਦਾ ਰਹਿਬਾਂ ਏਂ ਜਦ ਗੱਲ ਕੋਈ ਤੇਰੀ ਮੰਨਦਾ ਨਾਮ,

ਮਿਠ ਬੋਲ ਤੇ ਸਭ ਦਾ ਹਿਰਦਾ ਜਿਤ, ਕੋਈ ਲਾਲਚ ਦਾ ਨਾ ਛਲ ਕਰੀਂ।

ਇਹ ਕਾਮ, ਕ੍ਰੋਧ, ਮੋਹ, ਲੋਭ ਤਾਂ ਸਭ, ਹਨ ਜਾਲ ਜੀਵਨ ਉਲਝਾਵਣ ਦੇ,

ਇਨਾਂ ਤੋਂ ਪਾਸਾ ਵੱਟ ਲਵੀਂ, ਜਪ ਨਾਮ ਇਹ ਦੁਬਿਧਾ ਹਲ ਕਰੀਂ।

ਜਗ ਸੇਵਾ ਸਿਮਰਨ ਨਾਲ ਕਰੀਂ, ਖੁਦ ਭੁਲ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਚੇਤੇ ਰਖ,

ਜੋ ਰੱਬ ਤੋਂ ਦੂਰ ਲਿਜਾਂਦਾ ਹੈਂ, ਮੂੰਹ ਉਸ ਦੇ ਵੱਲ ਨ ਪੱਲ ਕਰੀਂ।

ਅਜ ਵੇਲਾ ਨਾਮ ਦਾ, ਜੁੱਟ ਜਾਈਂ, ਸਭ ਧੰਧੇ ਛਡ ਰਬ ਸੰਗ ਜੁੜ ਜਾ,

ਹੁਣ ਤੋਂ ਹੀ ਜਪਣਾ ਨਾਮੁ ਸਿਖ, ਇਸ ਵਿਚ ਨਾ ਐਵੇਂ ਕੱਲ ਕਰੀਂ।

 

[swarn bains]

ਹੁਣ ਤੋਂ ਹੀ ਜਪਣਾ ਨਾਮੁ ਸਿਖ, ਇਸ ਵਿਚ ਨਾ ਐਵੇਂ ਕੱਲ ਕਰੀਂ। very nice sir

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਸ਼ੁਕਰ ਕਰੋ

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਨਾਂ ਕੁਛ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਜਗ ਤੇ, ਨਾ ਕੁਛ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣਾ।

ਉਪਰ ਵਾਲਾ ਦੇਈ ਜਾਂਦਾ ਨਿਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਦਾਣਾ।

ਖਾਣ ਪੀਣ ਤੇ ਸੌਣ ਬਿਨਾ, ਨਾ ਕੰਮ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੋਈ,

ਫਿਰ ਵੀ ਨਾ ਚੇਤੇ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਉਸਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਮਨਾਣਾ।

ਅਰਬਾਂ ਖਰਬਾਂ ਜੀਆਂ ਦੀ ਰੱਬ, ਦੇਖ ਭਾਲ ਖੁਦ ਕਰਦਾ।

ਜਿਸ ਨੂੰ ਜੋ ਵੀ ਲੋੜੀਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਅੱਗੇ ਜਾ ਧਰਦਾ ।

ਥੋੜੀ ਮੋਟੀ ਮਿਹਨਤ ਜੇਕਰ ਖਾਣ ਦੀ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ,

ਆਪਣੀ ਲੋੜ ਦਾ ਭਾਰ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਬੰਦਾ ਕਿਉਂ ਫਿਰ ਡਰਦਾ?

ਕਿਧਰੋਂ ਠੰਡੀਆਂ ਵਾਵਾਂ ਆਈਆਂ ਕਿਧਰੋਂ ਘੱਲਿਆ ਚਾਨਣ।

ਲਾਨ ਚ ਬਹਿ ਕੇ ਮੀਆਂ ਬੀਵੀ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਰੰਗ ਮਾਨਣ।

ਸਿਫਤ ਨਾ ਹੁੰਦੀ ਫਿਰ ਵੀ ਉਸਦੀ ਰੱਬ ਦੇ ਰੰਗ ਜੋ ਮਾਣੇ,

ਦੁਨਿਆਵੀ ਧੰਦੇ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚੇ, ਗੱਲੀਂ ਉਸਨੂੰ ਛਾਨਣ।

ਰੱਬ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਤਨਾਂ ਦੇਵੇ ਸ਼ੁਕਰ ਕਰੋ।

ਉਸ ਦੀ ਦਾਤ ਦੇ ਮਾਣੋ ਮੇਵੇ, ਸ਼ੁਕਰ ਕਰੋ।

ਇਕ ਦਿਨ ਇਕ ਪਲ ਇਕ ਸਾਹ ਉਸ ਦਾ ਦਿੱਤਾ

ਸੁੱਖ ਮਿਲਣਾ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਸੇਵੇ, ਸ਼ੁਕਰ ਕਰੋ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਪੋਤਰੀ ਹਰਿਨੂਰ ਕੌਰ ਦੇ ਨਾਂ

ਤੂੰ ਨੂਰ ਹਰੀ ਦਾ

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ



ਤੂੰ ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਮ ਲਿਆ ਕਰ ਨਿਤ ਹਰਨੂਰ ਕੁਰੇ।

ਰੱਖ ਜੋੜ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਸ ਸੰਗ ਚਿਤ ਹਰਨੂਰ ਕੁਰੇ ।

ਤੂੰ ਨੂਰ ਹਰੀ ਦਾ, ਸੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਚੇਤੇ ਰੱਖ,

ਅੰਦਰ ਵਲ ਖੋਲ ਕੇ ਰੱਖ ਲੈ ਭਿਤ ਹਰਿਨੂਰ ਕੁਰੇ ।

ਨਾ ਅਪਣਾ ਜੀਣ ਗਵਾਈਂ ਵਿਸ਼ੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ,

ਜੋ ਜਾਂਦੇ ਵੇਲੇ ਹੋਣ ਨਾ ਮਿੱਤ ਹਰਨੂਰ ਕੁਰੇ ।

ਜੀ ਰੱਬ ਦਾ ਹੈਂ ਉਸ ਰਚਿਆ ਹੈ ਕੁਝ ਕਰਨ ਲਈ,

ਤੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ ਲੋਕ-ਹਿਤ ਹਰਨੂਰ ਕੁਰੇ।

ਇਹ ਜੋਸ਼ ਜਵਾਨੀ ਢਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਵਕਤਾਂ ਸੰਗ,

ਬਣ ਨੂਰ ਰੱਬ ਦਾ ਜੱਗ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਹਰਨੂਰ ਕੂਰੇ।

ਨਾ ਮਨ ਨੂੰ ਹੁਣ ਭਟਕਾਈ ਜਾ ਜੱਗ ਖਿੱਚਾਂ ਵਿੱਚ,

ਖੁਦ ਸਮਝ ਕੇ ਨਾਪੀਂ ਅਪਣਾ ਵਿਤ ਹਰਨੂਰ ਕੁਰੇ ।

ਪਾ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਲਾ ਲੇਖੇ ਜਿੰਦ, ਸੁਖ ਪਾਵੇਂਗੀ,

ਇਕ ਨਾਮ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰੱਖ ਵਿਚ ਚਿੱਤ ਹਰਨੂਰ ਕੁਰੇ।

 

[swarn bains]

ਅਮ੍ਰਿਤ ਬਰਸੈ

ਅਰਸ਼ੋਂ ਬਰਸੈ ਅਮ੍ਰਿਤਧਾਰਾ, ਪੀਵੈ ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਤ ਪਿਆਰਾ

ਸਬਦ ਕਮਾਵੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ, ਬਹੁੜ ਆਉਣ ਨ ਹੋਏ ਦੁਬਾਰਾ

ਪਹਿਲਾਂ ਰੱਬ ਅਮ੍ਰਿਤ ਵਰਸਾਇਆ, ਮਗਰੋਂ ਉਹਨੇ ਜੱਗ ਸਜਾਇਆ

ਜਨ ਮਨ ਕੁਝ ਸੋਚ ਨ ਪਾਵੈ, ਜੀਵ ਉਲਝਾਇਆ ਵਿਚ ਮਾਇਆ

ਪੀਵੋ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲਿਓ, ਪੀ ਅਮ੍ਰਿਤ ਹੋਏ ਨਿਸਤਾਰਾ

ਮਨ ਚ ਸੋਚ ਨ ਪਾਇਆ, ਜਿਨ੍ਹ ਘੱਲਿਆ ਤਿਸੈ ਭੁਲਾਇਆ

ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ, ਮਾਇਆ ਵਿਚ ਮਨ ਉਲਝਾਇਆ

ਮਾਇਆ ਮਾਈ ਮਨ ਭਰਮਾਵੈ, ਮਾਇਆ ਬੋਝੇ ਭਰੈ ਵਿਚਾਰਾ

ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਇਆ ਸਾਜ ਕੈ, ਮਗਰੋਂ ਰੱਬ ਨੇ ਜੱਗ ਸਜਾਇਆ

ਹਰ ਜੀਵ ਕੂ ਜੀਵਣ ਤਾਈਂ, ਹਰਿ ਜੀਵ ਕੂ ਪੇਟ ਲਗਾਇਆ

ਪੇਟ ਖਾਣ ਕੂ ਮੰਗਦਾ, ਇਸ ਲਈ ਭੱਜਿਆ ਫਿਰੈ ਵਿਚਾਰਾ

ਬੈਂਸ, ਮਨ ਸਮਝਾਵਣ ਵਾਸਤੇ, ਤੂੰ ਜੱਗ ਵਿਚ ਆਇਆ

ਮਨ ਕੀ ਸਮਝਾਉਣਾ ਸੀ, ਧਰਮਾਂ ਭਰਮਾਂ ਵਿਚ ਭਰਮਾਇਆ

ਜਿਹਾ ਆਇਆ ਤਿਹਾ ਮੁੜ ਗਿਆ, ਕੋਈ ਨ ਤੈਨੂੰ ਦਵੇ ਸਹਾਰਾ

ਜਿਉਂ ਰੱਬ ਜੱਗ ਸਾਜਿਆ, ਸੰਗ ਅਮ੍ਰਿਤ ਵਰਸਦਾ ਆਇਆ

ਬੈਂਸ, ਪੀ ਸਕੈਂ ਤਾਂ ਪੀ ਲੈ, ਬਾਝ ਗੁਰੂ ਤੂੰ ਸਮਝ ਨ ਪਾਇਆ

ਗੁਰੂ ਬਣਾ ਲੈ ਪਿਆਰ ਪਾ ਲੈ, ਜੇ ਜੱਗ ਨੀ ਆਉਣਾ ਦੁਬਾਰਾ

ਇਕ ਕਵਾਓ ਰੱਬ ਜੱਗ ਸਜਾਵੈ, ਪਰ ਆਪ ਜਨਮ ਨ ਪਾਵੈ

ਜੰਮਣ ਮਰਨਾ ਦੁਨੀਆਂਬਾਜ਼ੀ, ਜੋ ਜੰਮਿਆ ਸੋ ਮਰ ਜਾਵੈ

ਗੁਰੂ ਵਚੋਲਾ ਰੱਬ ਸਾਜਿਆ, ਗੁਰੂ ਬਾਝ ਨਹਿ ਦਿਸੈ ਕਿਨਾਰਾ

ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦ ਕਮਾ, ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਿਆ

ਮਨ ਟਿਕਾ ਕੇ ਨਾਮ ਧਿਆ, ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮ ਮਨ ਵਸਾ

ਗੁਰ ਮੇਰਾ ਪਰਮੇਸ਼ਰ, ਮਨ ਮਹਿ ਪ੍ਰਭ ਪ੍ਰਗਟਾਏ ਪਿਆਰਾ

ਰੱਬ ਗੁਰੂ ਹਨ ਦੋਵੇਂ ਇਕੋ, ਪੂਜ ਦੋਹਾਂ ਕੂ ਇਕ ਬਰਾਬਰ

ਗੁਰ ਸਬਦ ਕਮਾ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਿਆ, ਕਰਕੇ ਮਨ ਇਕਾਗਰ

ਗੁਰੂ ਰੱਬ ਹੈ ਰੱਬ ਗੁਰੂ ਹੈ, ਬਾਝ ਗੁਰੂ ਨਹਿ ਪਾਰ ਉਤਾਰਾ

 

[Dalvinder Singh Grewal]

Excellent.

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਨਿਜ ਥਾਂ ਦੀ ਭਾਲ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਮੈਂ ਹਾਂ ਇਕ ਗੁਆਚੀ ਗਾਂ।
ਆਪਣੇ ਘਰ ਨੂੰ ਲੱਭਦੀ ਹਾਂ।
ਪਤਾ ਕੋਈ ਮੇਰਾ ਕੀਕੂੰ ਦਸੇ?
ਮਾਲਕ ਦਾ ਹੀ ਭੁੱਲਿਆ ਨਾਂ।
ਵੱਗ ਵਿੱਚ ਮੌਜਾਂ ਲੈਂਦੀ ਭੁੱਲੀ,
ਘਰ ਮੁੜਣਾ ਹੈ ਅਪਣੀ ਥਾਂ।
ਬੇਘਰ ਹੋਈ ਭਟਕ ਰਹੀ ਹਾਂ,
ਹੁਣ ਇਕਲਾਪਾ ਭੋਗੀ ਜਾਂ।
ਤਪਸਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸੜਦੀ ਜਾਵਾਂ,
ਕਿਤੇ ਨਾ ਮਿਲਦੀ ਠੰਡੀ ਛਾਂ।
ਚੇਤੇ ਵਿੱਚ ਨਾ ਰੱਖਿਆ ਮਾਲਕ,
ਬਣੀ ਅਵਾਰਾ ਮੈਂ ਹੁਣ ਤਾਂ ।
ਜੇ ਮਾਲਕ ਦਿਲ ਤਰਸ ਪਵੇਗਾ,
ਲਭ ਲੈ ਜਾਵੇ ਆਪਣੀ ਥਾਂ।
ਨਿਜ ਥਾਂ ਜਾ ਕੇ ਚੈਨ ਮਿਲੇਗਾ,
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਭਟਕਣ ਵਿੱਚ ਤੜਪਾਂ।
ਮਾਲਕ ਮੇਰਾ ਬੜਾ ਦਿਆਲੂ,
ਇਸੇ ਆਸ ਤੇ ਜੀਂਦੀ ਜਾਂ।

 

[Warriorlight]

ਸਤਿਨਾਮ ਕਰਤਾਰ

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਜਿਸ ਦਾ ਹਰ ਕੋਈ ਅਪਣਾ ਹੋਵੇ, ਕੋਈ ਨਾ ਹੋਵੇ ਗ਼ੈਰ।

ਸਭ ਨੂੰ ਕਰੇ ਮੁਹੱਬਤ ਜਿਹੜਾ, ਨਾ ਰੱਖੇ ਜੋ ਵੈਰ।

ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸ ਦਾ ਡਰ ਭਉ ਹੋਵੇ, ਉਹ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰੰਕਾਰ।

ਬੋਲੋ ਸਾਰੇ ਮਿਲ ਕੇ ਭਾਈ , ਸਤਿਨਾਮ ਕਰਤਾਰ।

ਜੱਗ ਪਾਲੇ, ਸੱਭ ਨੂੰ ਦਏ ਖਾਣਾ, ਸਭ ਦੀ ਰਖਿਆ ਕਰਦਾ।

ਨਾ ਡਰ ਲੈਂਦਾ, ਨਾ ਡਰ ਦੇਂਦਾ, ਫਿਰ ਵੀ ਸਭ ਜਗ ਡਰਦਾ।

ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ ਲਿਆਂ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ, ਬੇੜਾ ਭਵਜਲ ਪਾਰ।

ਬੋਲੋ ਸਾਰੇ ਮਿਲ ਕੇ ਭਾਈ , ਸਤਿਨਾਮ ਕਰਤਾਰ।

ਆਉਣ ਜਾਣ ਵਿਚ ਪਾਏ ਸਾਰੇ, ਨਾ ਕੋਈ ਰੁਕਦਾ ਟਿਕਦਾ।

ਸਭ ਦੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਹੈ ਉਹ ਇਕੋ, ਮਿਲ-ਮੁਕਣਾ ਹਰ ਸਿਕਦਾ।

ਜਾਲ ਫਸਾਏ ਮਾਇਆ ਦਾ ਜਦ, ਹਰ ਹਿੰਮਤ ਬੇਕਾਰ।

ਬੋਲੋ ਸਾਰੇ ਮਿਲ ਕੇ ਭਾਈ , ਸਤਿਨਾਮ ਕਰਤਾਰ।

ਉਸ ਦੇ ਹੁਕਮ ‘ਚ ਹਰ ਕੋਈ ਚੱਲਦਾ, ਹੁਕਮ ‘ਚ ਜੀਂਦਾ ਮਰਦਾ।

ਜੋ ਬੁਝ ਲੈਂਦਾ ਹੁਕਮ ਹੈ ਉਸਦਾ, ਮੈਂ ਮੇਰੀ ਨਾ ਕਰਦਾ।

ਸਭ ਤੇ ਹੁਕਮ ਚਲਾਵੇ ਜਿਹੜਾ, ਉਹ ਸੱਚੀ ਸਰਕਾਰ।

ਬੋਲੋ ਸਾਰੇ ਮਿਲ ਕੇ ਭਾਈ , ਸਤਿਨਾਮ ਕਰਤਾਰ।

ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਇਕੁ ਦਾਤਾ, ਹੋਰ ਨਾ ਦੂਜਾ ਕੋਈ।

ਉਹ ਮਾਲਕ ਉਹ ਪ੍ਰਿਤਪਾਲਕ, ਸਭ ਨੂੰ ਦੇਵੇ ਢੋਈ।

ਉਸ ਦਾ ਵੈਰੀ ਹੋਵੇ ਕਿਹੜਾ, ਜਿਸ ਦੇ ਸਭ ਦਿਲਦਾਰ।

ਬੋਲੋ ਸਾਰੇ ਮਿਲ ਕੇ ਭਾਈ , ਸਤਿਨਾਮ ਕਰਤਾਰ।

ਭਉ ਉਸਦੇ ਤੋਂ ਭਾਉ ਉਪਜੇ, ਭਉ ਬਿਨ ਭਾਉ ਨਾਹੀਂ।

ਉਸ ਤੋਂ ਵਿਛੁੜਣ ਦਾ ਭਉ ਚੰਗਾ, ਨਾਮ ਰਹੇ ਜੇ ਸਾਹੀਂ

ਪਲ ਪਲ ਉਸ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰੋ ਤਾਂ ਜੁੜ ਜਾਵੇਗੀ ਤਾਰ।

ਬੋਲੋ ਸਾਰੇ ਮਿਲ ਕੇ ਭਾਈ , ਸਤਿਨਾਮ ਕਰਤਾਰ।

Hi Uncle Ji. It would be great to see English translations of your poems if you are able to next time

 

[Dalvinder Singh Grewal]

God, The Greatest of all

Dr Dalvinder Singh Grewal

Everyone is His dear creation.

Love each one, hate no one.

Never ever be distraught.

Remember Him; forget Him not.

There is nothing to anticipate

Everything written in your fate

Get others too to recite His Name

Be humble but never claim

No anxiety, no fear, no worry.

Get Him to your side, no hurry.

Crossing worldly sea of desire,

To be with Him always aspire.

He is there to help you through

From falsehood to the world of true.

Worry not for the worldly fame

Meeting Him be the ultimate aim

Recite His name night and day

To meet Him, Name is the only way

Know that for Him you are too small

God is the greatest of all.

 

[swarn bains]

God is greatest of all very nice

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਸੱਭ ਮੌਲਾ ਮੌਲਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਜਦ ਤੱਕ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਸੋਚਾਂ ਨਾ, ਮਨ ਝੌਲਾ ਝੌਲਾ ਲਗਦਾ ਹੈ।

ਇਕ ਦੋ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਿਖ ਲਾਂ ਜਦ, ਦਿਲ ਹੌਲਾ ਹੌਲਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।

ਮੇਰੀ ਕਲਮ ਚ ਆ ਜਦ ਬਹਿ ਜਾਂਦਾ, ਇਸ ਕਲਮ ਚੋਂ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਹਿ ਜਾਂਦਾ

ਹਰ ਪਾਸੇ ਫਿਤਰਤ ਕੁਦਰਤ ਦੀ, ਵਿੱਚ ਮੌਲਾ ਮੌਲਾ ਲਗਦਾ ਹੈ।

ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜੀਣਾ ਸੌਖਾ ਨਾਂ, ਨਾ ਸ਼ਾਂਤ ਚਿਤ, ਨਾ ਟੇਕ ਲਗੇ,

ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਨੇ ਪੀੜਾ-ਦਰਦ ਦੀਆਂ, ਸਭ ਰੌਲਾ ਰੌਲਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ।

ਜੋ ਹੋ ਗਏ ਰੱਬ ਦੇ, ਨਿੱਤਰ ਗਏ, ਨੂਰਾਨੀ ਰੂਹਾਂ ਝਲਕਦੀਆਂ,

ਜੋ ਰੱਬ ਸੰਗ ਜੁੜਿਆ, ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਬਉਲਾ ਬਉਲਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ

ਜੇ ਸੱਚ ਦੀ ਤਹਿ ਤੱਕ ਜਾਣਾ ਹੈ, ਛੱਡ ਝੰਝਟ ਸਭ, ਜੁੜ ਜਾ ਇਕ ਨੂੰ,

ਜੁੜਿਆਂ ਨੂੰ ਸਭ ਜੱਗ ਇੱਕ ਦਿਸਦਾ, ਸੱਭ ਮੌਲਾ ਮੌਲਾ ਲਗਦਾ ਹੈ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਸਮਿਆਂ ਦੀ ਉਡਾਰੀ ਚਾਲੂ ਹੈ

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ



ਸਮਿਆਂ ਦੀ ਉਡਾਰੀ ਚਾਲੂ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪਕੜਨਾ ਵਸ ਨਹੀਂ ।

ਭਾਰੀ ਯੁੱਧ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਦਾ, ਇਸ ਸੰਗ ਤਾਂ ਲੜਨਾ ਵਸ ਨਹੀਂ ।

ਜੋ ਸਮਿਆਂ ਦੇ ਸੰਗ ਚਲਦਾ ਹੈ, ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਸੌਖਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ,

ਸਮਿਆਂ ਦੀ ਤਾਕਤ ਬਹੁਤ ਬੜੀ, ਇਸ ਅੱਗੇ ਡਟਣਾ ਵਸ ਨਹੀਂ ।

ਜਦ ਰੱਬ ਦੀਆਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਮਾਰਾਂ ਨੇ, ਕੋਈ ਆਉਂਦੀ ਨਾ ਆਵਾਜ਼ ਕਦੇ,

ਇਕ ਭਾਣਾ ਮੰਨਣ ਤੋਂ ਬਿਨ ਤਾਂ ਸਭ ਸਹਿਣਾ ਬੰਦੇ ਵੱਸ ਨਹੀਂ।

ਜੋ ਰਜ਼ਾ ਚ ਰਹਿਣਾ ਸਿੱਖ ਲੈਂਦੇ, ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਸੁਖੱਲਾ ਕਰ ਲੈਂਦੇ,

ਜੋ ਰੱਬ ਨਾਲ ਅੜੀਆਂ ਕਰਦੇ ਨੇ, ਖੁਸ਼ ਉਨਾਂ੍ਹ ਦੇ ਰਹਿਣਾ ਵਸ ਨਹੀਂ।

ਦੜ ਵੱਟ ਜ਼ਮਾਨਾ ਕੱਟ ਮਿਤਰਾ, ਸਿਰ ਉਖਲੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰੱਖੀ ਰੱਖ,

ਜੋ ਪੈਦੀ ਮਾਰ ਸੋ ਸiਹੰਦਾ ਜਾ, ਰੱਬ ਅੱਗੇ ਅੜਨਾ ਵਸ ਨਹੀਂ।

ਜੇ ਸੌਖਾ ਰਹਿਣਾ ਜਪ ਉਸ ਨੂੰ, ਹਰ ਵੇਲੇ ਉਸ ਦਾ ਧਿਆਨ ਧਰੀਂ,

ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਭੁੱਲਿਆ ਤੜਪੇਗਾ, ਗਮ-ਚੱਕੀ ਚੜ੍ਹਨਾ ਵਸ ਨਹੀਂ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

Walking Past Strife

Dr. Dalvinder Singh Grewal

While passing through unbearable strife,

I tried to catch on to dear life.

The dreams of greener pastures,

The thought of an un-assumed laughter.

All flew past my broadened eyes,

But there were numerous questions and whys.

Will I gather my spirit to pass through glut

All hurdles I wished past, all failures to shut.

To come clean in this dirty surround

Where, to countless nays I was bound.

I dared myself and got out of me,

Something different I wanted to be.

To succeed through all hurdle and odd

I planned to trod through rough shod

I got a clear call from inside me.

Advance relentless when you want to be.

Throw off all shackles that force around

Cultures and traditions that kept so bound.

Walk through free from all nasty net

I advanced into world of my own duly set.

Ensured that all restrictions are blown

From being someone else, I turned into my own.

Soon some invisible hand had come in aid

That helped me in all through difficulties wade.

The energy from no-where entered into me,

I had to go and go I could see.

Throwing off all shackles I waded free,

Keeping in mind that someone I would be.

I succeeded finally creating a new world,

Flying gleefully like a free bird

I remembered Him then who held my hand,

Who made me to advance into this new land

I bowed my head and thanked him indeed

Whose words now I always heed.