Respected members, as I stated earlier, Mohinder Sahni is right in pointing out Dr Baldev Singh’s huge misunderstanding of Guru Nanak’s concept of “rebirth of the soul”. He thinks the meaning of “purble”(previous) is taken incorrectly, I avoided those Guru Vakas where “purble” word is used just to prove that Dr Singh ji is ignoring the repeated truth in Sree Guru Granth Sahib. Here are the following Guru Vakas, if some want to read the complete Shabad they can as page numbers are also given. I also provided Dr Sahib Singh’s interpretation here which is also ignored by Dr. Singh Ji
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਮਲੁ ਲਾਗੀ ਕਾਲਾ ਹੋਆ ਸਿਆਹੁ ॥ ਖੰਨਲੀ ਧੋਤੀ ਉਜਲੀ ਨ ਹੋਵਈ ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਣਿ ਪਾਹੁ ॥ (SGGS651)
Salok mėhlā 3. Janam janam kī is man ka▫o mal lāgī kālā ho▫ā si▫āhu. Kẖanlī ḏẖoṯī ujlī na hova▫ī je sa▫o ḏẖovaṇ pāhu.
Slok 3rd Guru. The scum of so many births is attached to this soul and it has become pitch black. The oilman's rag turns not white by washing, even through it be washed a hundred times.
ਖੰਨਲੀ = ਤੇਲੀ ਦੀ ਕੋਹਲੂ ਵਿਚ ਫੇਰਨ ਵਾਲੀ ਲੀਰ। ਧੋਵਣਿ ਪਾਹੁ = ਧੋਣ ਦਾ ਜਤਨ ਕਰੋ।
ਕਈ ਜਨਮਾਂ ਦੀ ਇਸ ਮਨ ਨੂੰ ਮੈਲ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਾਲਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਹੈ (ਚਿੱਟਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ), ਜਿਵੇਂ ਤੇਲੀ ਦੀ ਲੀਰ ਧੋਤਿਆਂ ਚਿੱਟੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਭਾਵੇਂ ਸੌ ਵਾਰੀ ਧੋਣ ਦਾ ਜਤਨ ਕਰੋ।
If there is no rebirth, why its”Janam Janam”, why not “Is Janam”, janam janam is an expression showing plural sense of janam.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਉਲਟੀ ਹੋਵੈ ਮਤਿ ਬਦਲਾਹੁ ॥ ਨਾਨਕ ਮੈਲੁ ਨ ਲਗਈ ਨਾ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਹੁ ॥੧॥
Gur parsādī jīvaṯ marai ultī hovai maṯ baḏlāhu. Nānak mail na lag▫ī nā fir jonī pāhu. ||1||
By Guru's grace, remains dead in life and his nature is altered and turned and away from the world. Nanak, no impurity attaches to him then and he falls not into the womb again.
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਮਨ ਜੀਊਂਦਾ ਹੀ ਮਰੇ ਤੇ ਮਤਿ ਬਦਲ ਕੇ (ਮਾਇਆ ਵਲੋਂ) ਉਲਟ ਹੋ ਜਾਏ, ਤਾਂ ਮੈਲ ਭੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ ਤੇ ਫਿਰ ਜੂਨਾਂ ਵਿਚ ਭੀ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ।੧।
If there is no rebirth, why”Fir” (Again”) is used here? Isn’t Guru talking about a soul that doesn’t again in to another existence if with the blessings of Guru one eliminates ego? Certainly he does.
SGGS 704
ਉਦਮ ਕਰਹਿ ਅਨੇਕ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਗਾਵਹੀ ॥ ਭਰਮਹਿ ਜੋਨਿ ਅਸੰਖ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਆਵਹੀ ॥ ਪਸੂ ਪੰਖੀ ਸੈਲ ਤਰਵਰ ਗਣਤ ਕਛੂ ਨ ਆਵਏ ॥ ਬੀਜੁ ਬੋਵਸਿ ਭੋਗ ਭੋਗਹਿ ਕੀਆ ਅਪਣਾ ਪਾਵਏ ॥ ਰਤਨ ਜਨਮੁ ਹਾਰੰਤ ਜੂਐ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪਿ ਨ ਭਾਵਹੀ ॥ ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਭਰਮਹਿ ਭ੍ਰਮਾਏ ਖਿਨੁ ਏਕੁ ਟਿਕਣੁ ਨ ਪਾਵਹੀ ॥੨॥
Uḏam karahi anek har nām na gāvhī. Bẖarmėh jon asaʼnkẖ mar janmėh āvhī. Pasū pankẖī sail ṯarvar gaṇaṯ kacẖẖū na āv▫e. Bīj bovas bẖog bẖogėh kī▫ā apṇā pāv▫e. Raṯan janam haranṯ jū▫ai parabẖū āp na bẖāvhī. Binvanṯ Nānak bẖarmėh bẖarmā▫e kẖin ek tikaṇ na pāvhī. ||2||
The man makes many efforts, but God's Name he sings not. He wanders about in myriad of existences, dies and is born again. He passes through the life of beasts, birds, stones and trees, whose number cannot be known. As is the seed man sows, so is the fruit he enjoys. He obtains the result of his own acts. The jewel of human life, he loses in the game of gamble and his Lord loves him not. Supplicates Nanak, man wanders in doubt and obtains not rest even for a moment.
ਹੇ ਭਾਈ! ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਹੋਰ ਹੋਰ ਉੱਦਮ ਤਾਂ ਅਨੇਕਾਂ ਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਜਪਦੇ, ਉਹ ਅਣਗਿਣਤ ਜੂਨਾਂ ਵਿਚ ਭਟਕਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ, ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਸਹੇੜ ਕੇ (ਮੁੜ ਮੁੜ) ਜੰਮਦੇ ਹਨ (ਮੁੜ ਮੁੜ ਜਗਤ ਵਿਚ) ਆਉਂਦੇ ਹਨ। (ਉਹ ਮਨੁੱਖ) ਪਸ਼ੂ ਪੰਛੀ, ਪੱਥਰ, ਰੁੱਖ (ਆਦਿਕ ਅਨੇਕਾਂ ਜੂਨਾਂ ਵਿਚ ਪੈਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ) ਕੋਈ ਗਿਣਤੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ। (ਹੇ ਭਾਈ! ਚੇਤੇ ਰੱਖ, ਜਿਹੋ ਜਿਹਾ) ਤੂੰ ਬੀ ਬੀਜੇਂਗਾ (ਉਹੋ ਜਿਹੇ) ਫਲ ਖਾਏਂਗਾ। (ਹਰੇਕ ਮਨੁੱਖ)
Now it is not just a line, its whole stanza. In first Vaak, necessity of contemplating on Him is stated, in the second it is stated who fail to do it, get into this cycle. Please note down, “mar Janme”( reborn after death) and “jun asankh(numerous existences)”, why these two words are used together?. Why Guru ji needs to say that “ Mar Janme” “ asankh jun bharmeh(go into numerous existences?. When such things are repeated, it means these are accepted by Guru. Why Dr Baldev Singh thinks otherwise, is beyond my comprehension?
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਜਿਉ ਆਰਣਿ ਲੋਹਾ ਪਾਇ ਭੰਨਿ ਘੜਾਈਐ ॥ ਤਿਉ ਸਾਕਤੁ ਜੋਨੀ ਪਾਇ ਭਵੈ ਭਵਾਈਐ ॥੧॥
Sūhī mėhlā 1. Ji▫o āraṇ lohā pā▫e bẖann gẖaṛā▫ī▫ai. Ŧi▫o sākaṯ jonī pā▫e bẖavai bẖavā▫ī▫ai. ||1||
Suhi, 1st Guru. Putting in a furnace, as the iron is melted and refashioned, so is the materialist cast into existences and made to roam and ramble about.
ਆਰਣਿ = ਭੱਠੀ ਵਿਚ। ਭੰਨਿ = ਭੰਨ ਕੇ, ਗਾਲ ਕੇ। ਸਾਕਤੁ = ਰੱਬ ਨਾਲੋਂ ਟੁੱਟਾ ਹੋਇਆ ਮਨੁੱਖ, ਮਾਇਆ-ਵੇੜ੍ਹਿਆ ਜੀਵ। ਭਵੈ = ਭਟਕਦਾ ਹੈ, ਭੌਂਦਾ ਹੈ। ਭਵਾਈਐ = (ਜੂਨਾਂ ਵਿਚ) ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।੧।
ਜਿਵੇਂ ਭੱਠੀ ਵਿਚ ਲੋਹਾ ਪਾ ਕੇ (ਤੇ) ਗਾਲ ਕੇ (ਨਵੇਂ ਸਿਰੇ) ਘੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਲੋਹੇ ਤੋਂ ਕੰਮ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ) ਤਿਵੇਂ ਮਾਇਆ-ਵੇੜ੍ਹਿਆ ਜੀਵ ਜੂਨਾਂ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਗੇੜ ਵਿਚ ਚੱਕਰ ਲਾਂਦਾ ਹੈ (ਤੇ ਆਖ਼ਿਰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਮੇਹਰ ਨਾਲ ਸੁਮਤਿ ਸਿੱਖਦਾ ਹੈ)।੧।
Here is Guru Vakas they take inspiration without understanding that actually Guru answers what is poses as question. Read it in full, same meaning emerges. Truth is this, Gurbani does not reject rebirth at all. Also please note it down, who are the subjects of this cycle as per Guru Nanak in the above Guru Vaak? It is “Sakat” who is into Maya but not into God and His praise.
There are many examples more, the facts remains that Gurbani doesn’t reject reincarnation. I myself read Dr Baldev Singh ji, I liked his articles a lot; however, it is totally impossible to agree with him what he says about reincarnation in context of Guru nanak
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਮਲੁ ਲਾਗੀ ਕਾਲਾ ਹੋਆ ਸਿਆਹੁ ॥ ਖੰਨਲੀ ਧੋਤੀ ਉਜਲੀ ਨ ਹੋਵਈ ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਣਿ ਪਾਹੁ ॥ (SGGS651)
Salok mėhlā 3. Janam janam kī is man ka▫o mal lāgī kālā ho▫ā si▫āhu. Kẖanlī ḏẖoṯī ujlī na hova▫ī je sa▫o ḏẖovaṇ pāhu.
Slok 3rd Guru. The scum of so many births is attached to this soul and it has become pitch black. The oilman's rag turns not white by washing, even through it be washed a hundred times.
ਖੰਨਲੀ = ਤੇਲੀ ਦੀ ਕੋਹਲੂ ਵਿਚ ਫੇਰਨ ਵਾਲੀ ਲੀਰ। ਧੋਵਣਿ ਪਾਹੁ = ਧੋਣ ਦਾ ਜਤਨ ਕਰੋ।
ਕਈ ਜਨਮਾਂ ਦੀ ਇਸ ਮਨ ਨੂੰ ਮੈਲ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਾਲਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਹੈ (ਚਿੱਟਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ), ਜਿਵੇਂ ਤੇਲੀ ਦੀ ਲੀਰ ਧੋਤਿਆਂ ਚਿੱਟੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਭਾਵੇਂ ਸੌ ਵਾਰੀ ਧੋਣ ਦਾ ਜਤਨ ਕਰੋ।
If there is no rebirth, why its”Janam Janam”, why not “Is Janam”, janam janam is an expression showing plural sense of janam.
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਉਲਟੀ ਹੋਵੈ ਮਤਿ ਬਦਲਾਹੁ ॥ ਨਾਨਕ ਮੈਲੁ ਨ ਲਗਈ ਨਾ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਹੁ ॥੧॥
Gur parsādī jīvaṯ marai ultī hovai maṯ baḏlāhu. Nānak mail na lag▫ī nā fir jonī pāhu. ||1||
By Guru's grace, remains dead in life and his nature is altered and turned and away from the world. Nanak, no impurity attaches to him then and he falls not into the womb again.
ਹੇ ਨਾਨਕ! ਜੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਨਾਲ ਮਨ ਜੀਊਂਦਾ ਹੀ ਮਰੇ ਤੇ ਮਤਿ ਬਦਲ ਕੇ (ਮਾਇਆ ਵਲੋਂ) ਉਲਟ ਹੋ ਜਾਏ, ਤਾਂ ਮੈਲ ਭੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ ਤੇ ਫਿਰ ਜੂਨਾਂ ਵਿਚ ਭੀ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ।੧।
If there is no rebirth, why”Fir” (Again”) is used here? Isn’t Guru talking about a soul that doesn’t again in to another existence if with the blessings of Guru one eliminates ego? Certainly he does.
SGGS 704
ਉਦਮ ਕਰਹਿ ਅਨੇਕ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਗਾਵਹੀ ॥ ਭਰਮਹਿ ਜੋਨਿ ਅਸੰਖ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਆਵਹੀ ॥ ਪਸੂ ਪੰਖੀ ਸੈਲ ਤਰਵਰ ਗਣਤ ਕਛੂ ਨ ਆਵਏ ॥ ਬੀਜੁ ਬੋਵਸਿ ਭੋਗ ਭੋਗਹਿ ਕੀਆ ਅਪਣਾ ਪਾਵਏ ॥ ਰਤਨ ਜਨਮੁ ਹਾਰੰਤ ਜੂਐ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪਿ ਨ ਭਾਵਹੀ ॥ ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਭਰਮਹਿ ਭ੍ਰਮਾਏ ਖਿਨੁ ਏਕੁ ਟਿਕਣੁ ਨ ਪਾਵਹੀ ॥੨॥
Uḏam karahi anek har nām na gāvhī. Bẖarmėh jon asaʼnkẖ mar janmėh āvhī. Pasū pankẖī sail ṯarvar gaṇaṯ kacẖẖū na āv▫e. Bīj bovas bẖog bẖogėh kī▫ā apṇā pāv▫e. Raṯan janam haranṯ jū▫ai parabẖū āp na bẖāvhī. Binvanṯ Nānak bẖarmėh bẖarmā▫e kẖin ek tikaṇ na pāvhī. ||2||
The man makes many efforts, but God's Name he sings not. He wanders about in myriad of existences, dies and is born again. He passes through the life of beasts, birds, stones and trees, whose number cannot be known. As is the seed man sows, so is the fruit he enjoys. He obtains the result of his own acts. The jewel of human life, he loses in the game of gamble and his Lord loves him not. Supplicates Nanak, man wanders in doubt and obtains not rest even for a moment.
ਹੇ ਭਾਈ! ਜੇਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਹੋਰ ਹੋਰ ਉੱਦਮ ਤਾਂ ਅਨੇਕਾਂ ਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਜਪਦੇ, ਉਹ ਅਣਗਿਣਤ ਜੂਨਾਂ ਵਿਚ ਭਟਕਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ, ਆਤਮਕ ਮੌਤ ਸਹੇੜ ਕੇ (ਮੁੜ ਮੁੜ) ਜੰਮਦੇ ਹਨ (ਮੁੜ ਮੁੜ ਜਗਤ ਵਿਚ) ਆਉਂਦੇ ਹਨ। (ਉਹ ਮਨੁੱਖ) ਪਸ਼ੂ ਪੰਛੀ, ਪੱਥਰ, ਰੁੱਖ (ਆਦਿਕ ਅਨੇਕਾਂ ਜੂਨਾਂ ਵਿਚ ਪੈਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ) ਕੋਈ ਗਿਣਤੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ। (ਹੇ ਭਾਈ! ਚੇਤੇ ਰੱਖ, ਜਿਹੋ ਜਿਹਾ) ਤੂੰ ਬੀ ਬੀਜੇਂਗਾ (ਉਹੋ ਜਿਹੇ) ਫਲ ਖਾਏਂਗਾ। (ਹਰੇਕ ਮਨੁੱਖ)
Now it is not just a line, its whole stanza. In first Vaak, necessity of contemplating on Him is stated, in the second it is stated who fail to do it, get into this cycle. Please note down, “mar Janme”( reborn after death) and “jun asankh(numerous existences)”, why these two words are used together?. Why Guru ji needs to say that “ Mar Janme” “ asankh jun bharmeh(go into numerous existences?. When such things are repeated, it means these are accepted by Guru. Why Dr Baldev Singh thinks otherwise, is beyond my comprehension?
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਜਿਉ ਆਰਣਿ ਲੋਹਾ ਪਾਇ ਭੰਨਿ ਘੜਾਈਐ ॥ ਤਿਉ ਸਾਕਤੁ ਜੋਨੀ ਪਾਇ ਭਵੈ ਭਵਾਈਐ ॥੧॥
Sūhī mėhlā 1. Ji▫o āraṇ lohā pā▫e bẖann gẖaṛā▫ī▫ai. Ŧi▫o sākaṯ jonī pā▫e bẖavai bẖavā▫ī▫ai. ||1||
Suhi, 1st Guru. Putting in a furnace, as the iron is melted and refashioned, so is the materialist cast into existences and made to roam and ramble about.
ਆਰਣਿ = ਭੱਠੀ ਵਿਚ। ਭੰਨਿ = ਭੰਨ ਕੇ, ਗਾਲ ਕੇ। ਸਾਕਤੁ = ਰੱਬ ਨਾਲੋਂ ਟੁੱਟਾ ਹੋਇਆ ਮਨੁੱਖ, ਮਾਇਆ-ਵੇੜ੍ਹਿਆ ਜੀਵ। ਭਵੈ = ਭਟਕਦਾ ਹੈ, ਭੌਂਦਾ ਹੈ। ਭਵਾਈਐ = (ਜੂਨਾਂ ਵਿਚ) ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।੧।
ਜਿਵੇਂ ਭੱਠੀ ਵਿਚ ਲੋਹਾ ਪਾ ਕੇ (ਤੇ) ਗਾਲ ਕੇ (ਨਵੇਂ ਸਿਰੇ) ਘੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਲੋਹੇ ਤੋਂ ਕੰਮ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ) ਤਿਵੇਂ ਮਾਇਆ-ਵੇੜ੍ਹਿਆ ਜੀਵ ਜੂਨਾਂ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਗੇੜ ਵਿਚ ਚੱਕਰ ਲਾਂਦਾ ਹੈ (ਤੇ ਆਖ਼ਿਰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਮੇਹਰ ਨਾਲ ਸੁਮਤਿ ਸਿੱਖਦਾ ਹੈ)।੧।
Here is Guru Vakas they take inspiration without understanding that actually Guru answers what is poses as question. Read it in full, same meaning emerges. Truth is this, Gurbani does not reject rebirth at all. Also please note it down, who are the subjects of this cycle as per Guru Nanak in the above Guru Vaak? It is “Sakat” who is into Maya but not into God and His praise.
There are many examples more, the facts remains that Gurbani doesn’t reject reincarnation. I myself read Dr Baldev Singh ji, I liked his articles a lot; however, it is totally impossible to agree with him what he says about reincarnation in context of Guru nanak
